Amsteldamse vrolikheyt

Vervult met Veel'erhande gesangen, en Nieuwe Voysen

[p. 130]

Herders-klacht.

Stemme: Courante la belle.

VLiet, brakke traentjes, vliet
Vyt dees' mijn oogen;
Want geen me'edoogen
Mijn nu geschiet,
Vermidts Dorelea scheyt,
En mijn haer liefd' ontseyt,
Waer op ik had geleyt
Mijn trouwe Min,
Ziel-roofster, Ach Godin!
Wilt toch u sin
Soo dwars niet wenden, dat gy versmelt
V trouwe Minnaer,
Die dik verwinnaer
Was van u leven, in het Velt.

[p. 131]

 

2 Wanneer Wolf, Beer, of Swijn

 

V wilde verpletten;

 

Quam ik ontsetten,

 

V van 't Fenijn:

 

Heugt u niet Dorilee,

 

Hoe ik verliet mijn Vee,

 

En hulp u van dat wre'e,

 

En snoo Gediert;

 

Dat toch geen mensch en viert,

 

Maer stadig giert

 

Om te versaden haer schen-sieck hert,

 

't Geen ik kost temmen;

 

Nu laet gy swemmen

 

V trouwe Dienaer in de smert.

 

 

 

3 Ach, moet Leander sien

 

Dat gy gaet vluchten?

 

En acht geen suchten;

 

Soo sal 't geschi'en

 

Dat u mijn bleek gedaent'

 

Het selfd' ook vermaent,

 

 

[p. 132]

 

En uw den weg me'e baent

 

Na Proserpijn,

 

Om daer by een te zijn:

 

Daer ik sal in schijn

 

Van Pluto, (om u daden snoot)

 

Mijn sal vertoonen,

 

V soo wreet toonen,

 

Als gy mijn sterven doet den doot.

Jan Meerhuysen.

Oordeelt na 't voorbeelt.