Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

Granida soeckt d' hoofsche zuylen, Staf en Croon voor 't lant te ruylen.

Stemme: Serbande.

ADieu ontsachtbre Persische Konink,
Of schoon u setel op 't heerelikst praalt
Of wel u Scepter en marmere woonink,
Van Jaspis, Saphyr, en Karbonkele straalt,
U opgepronkte schijn baert ongeneucht,
Mits gy met voeten schopt de waare deucht,
Adieu verheven hof, Scepter en troon,
Ik kies een Cransje voor een gulde Croon.

[p. 191]

 

2   Voor uw' Scepter staf op 't schoonste bepeerelt,

 

Omringt met Robijnen en eel Diamant,

 

Kies ick een stafje daar 't loofjen om dweerelt,

 

Om 't wollig veetje te drijven na 't lant,

 

Liefwaerde Daiphilo waar vliet gy heen?

 

Granida soeckt u stapjes na te treen,

 

Adieu verheven hof, Scepter en troon.

 

Ik kies een Cransje voor een gulde Croon.

 

3   Daphilo, siet: sy die al haar leven

 

Van Princen en graven versocht is tot vrouw,

 

Soekt haar op 't eensaame lant te begeven

 

En is s' u waart u te bieden haer trouw,

 

U deugdelik gelaat en sedigheyd,

 

Hebben mijn sieltje tot de min geleyt,

 

Adieu verheven hof, Scepter en troon,

 

Ik kies een Cransje voor een gulde Croon.

P. Dubbels spe vivo.

Hoop baert troost.