Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 167]

Nieuwen-jaren gesang, sijnde de sonnen-daghs des levens verschenen, inde geboorte Christi.
Aen de Heydenen, Ioden, Mahumetisten ende Christenen.

Stemme: Den lustelijcken Mey.

Heydenen.

VErheughd u nu met Simeon
Den dag belooft voor henen // is verschenen:
Aenschout de held're waerheyts Son,
De nacht die is verdwenen // voor de gene
Die door den Goddelijcke-starr,
Bespeurden 't Godlijk licht van varr,
't Welck d' Heyd nen souw bekeeren
Die daerom haren Heere // quamen eeren.

[p. 168]

 

Ioden.

 

2   't Hertnekkig zaat van Abraham,

 

Verk[...]d by 't starlicht dwalen // schoon de stralen

 

Der Son, die rijst uyt Davids-stam,

 

Komt op haer altemalen // nederdalen.

 

ô Blind en Gods bemind geslacht!

 

Dees Leeraar uw van God gebracht

 

Wt Maget ende Moeder,

 

Is waerlijck uwen broeder // en behoeder.

 

Mahemetisten.

 

3   Den loos en bosen Mahumet,

 

Heeft desen Son ontluystert // en verduystert,

 

En door een wreet en geyle wet,

 

Het hert (dat daer nae luystert) // vast gekluystert:

 

Dies is haer 't Sonnen ligt ontgaan,

 

Sy wand'len by de duystre Maan,

 

Van 's levens licht verstoten,

 

Die sy, als meed'genoten // mee genoten.

 

Christenen.

 

4   ô Ghy in Abrahams stant geênt!

 

Laet 't ware licht u lichten // en u stighten,

 

Dat 't herte niet wert afgewent

 

(Door qualijk onderrichten) // van u plighten:

[p. 169]

 

Dat liefd', geloof, en Hoop uw sin,

 

En Godes vrees en 's naasten min

 

Vervullen : u sal geven

 

Den Schepper van het leven // 't eeuwig leven.

C. D. Wittenoom.