Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 80]

Garinters Minne-vlam.

Stemme: ô Kersnacht.

GOddin, die door u minlick loncken,
Het koutste hert soo kunt ontfoncken,
Datmen door mins gevlamde toorts:
Sijn sieltje lichterley voelt blaaken,
En comt u schoonheyts troon genaaken,
Om coelingh voor sijn Minne-koorts.

[p. 81]

 

2   Vergunt dat ick u weerliefd' erve,

 

Of anders, soetert, moet ik sterve,

 

Ja ben alree een levend 'lijck,

 

Ick quijn, en teer en moet versmachten,

 

Ten sy gy mijn smert comt versachten,

 

En maakt mijn wil de uw' gelijck.

 

3   Dan sal 'k u blonde kruijn vercieren,

 

Met vers gebloemt en lauerieren,

 

Tot teecken van mijn trouwe liefd;

 

Wiens vlam noyt sal verduijstert werden,

 

Maer in gestaage glans volherden,

 

Tot Atrops schicht dees borst doorgrieft.

P. Dubbels spe vivo:

Hoop baert troost.