Amsteldamsche minne-zuchjens
(1643)–Anoniem Amsteldamsche minne-zuchjens– Auteursrechtvrijop verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt
[pagina 35]
| |
Stemme: Adieu verheven Troon.
WAer doolje soete Schaep,
En laet u Herders-Knaep,
In droevige gepeynsen:
Of Schaepjen dat ick vant,
Most sijn mijn Bellarand',
Dan sou mijn vreucht Son rijsen.
2 Ay jeugdigh pluym gediert
Hoe legje dus en tiert
Ey kunt my niet vermaken
Of 't Schaepjen dat ick vant,
Most sijn mijn Bellarant
Na wiens by sijn ick hake.
| |
[pagina 36]
| |
3 Deck Phebe, deck u Sael,
U schitterend' gestrael,
Can 't Hertje niet verblijen,
Of 't Schaepjen dat ick van't
Most sijn mijn Bellarant
Dan seeg mijn druck ter sijen.
4 Sou Bellarant wel sijn,
De heelster van mijn pijn.
Och jae 'k en kan niet rusten,
Of 't Schaepjen dat ick van 't,
Most sijn mijn Bellarant,
Het doel-wit van mijn lusten.
Hy spreeckt.
HIer sal ick mijn Schaepjes weyen
En mijn Bellarant verbeyen:
Die my hier te comen sey:
En Phebus met gout livrey,
| |
[pagina 37]
| |
Uyt Neptuni silte kimmen,
Om het aertsche-dal comt climmen,
Doch de tijt is langh verby
Bellarant, hoe pijnt gy my?
Bellaarnt, hoe can het weesen?
Dat gy my in duysent vreesen,
Dus laet hunckren na die stont,
Dat ick van u lieve mont
Sal den soeten Dauw afplucken,
En u poesle Kaeckjes drucken,
Alsw' ons 't samen sullen spoen
Om liefds Offerhant te doen:
Met gebloemt en Lauwerieren
Venus Elpen-Tempel cieren:
Hooge Hemel sal 't geschien,
Dat ick haest dien dagh sal sien!
Dan sal ick uyt Floraes Coffer.
Brengen 't schoonst geblomt ten offer:
| |
[pagina 38]
| |
En u op gepronckt Autaer,
Cieren met een braveschaer
Uyt gelesen Herderinnen,
Die haer sullen laten vinnen,
Om met aengenaem gesanck.
U te geven lof en danck,
My dunckt ick hoor gerucht gins aen de Zuyver-stroomen
Sou Bellarant haer wel verschuylen in de Boomen,
Voor 't steecken van de Son, ick soek met alle vleyt,
Om sien of Bellarant hier oock verborgen leyt.
| |
[pagina 39]
| |
Hy siet haer aen comen en spreeckt:
ACh Hemel wat ick sie, voogdesje van mijn sinnen,
Wat doet ghy Bellarant, wat gaet ghy lief beginnen,
Dat ghy voor my verschuylt: Bellar: Lief u daer aen niet stoort,
Ick heb hier al een wijl u clachjes aen gehoort,
| |
[pagina 40]
| |
Ia in mijn siel geprent, doch hielm' achter dees Linde,
Om sien mijn tweede siel, of gy my niet sou vinde:
Boet' nu vry mins grage lusjes
In dit groene lommerruyght,
Neemt voor een nu hondert kusjes
Siet mijn stafje, Herder tuyght;
Hoe ick u met hert en sinnen,
Als mijn eygen selfs bemin;
Ia so! dat 'k al d' Harderinnen
Trots in ongeveynsde min.
Clorimont.
Schoonste Perl der Herderinnen,
'k Speur u ongeveynsde liefd'
| |
[pagina 41]
| |
'k Speur u trouheyt in het minnen,
Dies mijn hert in 't uw' geriefd'
U sal eeuwigh weerliefd' toonen,
Noyt sal tweedracht, haet of nijt,
In u Herders boesem woonen,
Tot de doot ons sieltjes scheyt.
P. Dubbels spe vivo: Hoop baert troost. |
|