Amsteldamsche minne-zuchjens

op verscheyde nieuwe wijsjes, door lievende gheesten uyt ghestroyt

[p. 28]

Harder Avondt-stondt,

Stemme: Nova.

HOutje rust, Tyter 'tis nu langh genoech,
siet den avond valt, drijft u vee

[p. 29]

in de stal,
komt morghen vroech //
oeffent dan u lusjes,
eer den Albekijker bralt.

Tyter.

2   Ach Godin sal de soete avontstont

Ons een scheyder sijn
Daer de Min nimmer beter decksel vont
Voor de Clappers tonghen, ende Satyts boos Fenijn.

[p. 30]

 

Galathe.

 

3   Siet ghy niet, hoe de Schaepjes door malkaer

 

Dwaelen in het groen,

 

By de vliet, daer de wrede Wolven haer

 

Tot een roos genieten ghy u niet haest wilt spoen.

 

Tyter.

 

4   Soete meyt 'k sal ons schaepges inde Koy

 

Dryven metter haest,

 

k Bid verbeyt my een weynigh soete proy,

 

'k Sal u comen vangen daer ghy flus de Roosjes laest.

 

Galathe.

 

5   Tyter fast niet te dertel gaet maer voort

 

Koytse inder ijll,

 

Keer ter vlucht eer een ander ons bespoordt.

 

En ons koets besoetel in een al soo corte wijll.

 

Tyter.

 

6   Lief ick sal hout u in dees Else-Blaen

 

Tot ick weder kom,

 

Uyt het dal daer ick sal ons Schaapjes gaen

 

In haer nacht-rust brengen en dan keeren stracx weerom.

Veerder.