De Amsterdamse gaare-keuken, met den blyhertigen op-disser

[p. 26]

Samenspraek tusschen een jonkman en een jonge Dogter

Op een nieuwe Voys.

LEstmael ging ik my wat vermeiden,
's Avonds in de Uyle vlugt:
Een jonge dogter die quam my tegen,
Ik sprak haer aen met een soet gesugt:
Ik zeyde schoon kind gaet'er met my:
In een Bosschagie daer sullen wy:
Wezen zo bly.

Ik heb'er de stoutigheid aengenomen,

En ben blymoedig met haer gegaen:
Sy zey Ionkman gy hoeft niet te schromen,
Ik slaep'er alleenig ik heb'er geen man,
Laet ons nemen ons pleysier:
Eeten en drinken en maken goede cier,
Van wijn en bier

Ik zey avous ik brogt haer een reysje

Sy deed mijn bescheyd en ik gaf haer een zoen,
Ik zey jonge Dogter mogt ik een reysje,
Sy zeide Ionkman gy meugt het wel doen,
Met so greep ik haer kousseband,
Hooger en hoger daer ik 'er wat vant,
Al in mijn hand.

Kupidootje die blies 'er allerme,

Op zijn trompetje met een soet geluit,
Ik nam dat schoone kind in mijn arme,
En sprong'er mee ten bedde uit:
Alle de pijlen die troffen haer wel,
Doen wy lagen in 't minnespel,
't Vergingen haer wel.

Oorlof zwierders en zwierderessen,

Liefhebbers van de vrijery,
Die 'er op zulke walletjes klessen,
Wagt u dog van de liere boelij:
Want als het verschoten is al jou kruid,
Dan is't jou schelm jou guit,
Te deur weer uit.