De Amsterdamsze gaare-keuken

Air.

Toen ik laatst voor 't schoon Oostende quam, Stond het in vlam, Daar was veel vier En groot getier En in de lugt gezwier, Van Bomben en Granaat, Veroorzaakte veel quaad En maakte haar disperaat. En monsieur de Graaf la Mot, Die stond gelyk Piet snod En zey droevig lot, Ons zaken die zyn verbrod, Stak uit de witte vaan, Gelyk Ariaan Kraan, Doen was 't met hem gedaan, daar mee zyn wy gegaan.

Sa vrienden drinkt nu lustig aan, Laat het glas niet stillen staan. Of Venus schreid, Of Cupido

[p. 43]

 

vreid, Men doed 'er alle spyt, Om dat Bacchus benyd, Die hem als een man, Met een volle kan, Van Bacchus zuiver nat, Dat worden wy nooit zat, Of Cupido nooit zeid dit of dat, Dat wy als een zwyn, Altyd zo dronken zyn, Baten ons geen zagryn, Venus is een Pupyn.

 

 

 

Komt dan onbevreest, Wy zyn genood op dees Feest, Van Bacchus rein, Zo groot als klein, Sal ons behulpzaam zyn, Op dat wy van de Wyn, Van de Moezel of den Rhyn, Altyd zo dronken zyn; Elk vat een volle Fluyt En drinktze schoontjes uit, En dan weer vol gedaan, Van deze edele Vaan, Drinkt aan 't zal wel gaan; Sing, spring nu overluit, Met Bas, Phiool en Fluit, De Kermis die is uit, Cupido is een guit.