I. I. Starters
Menniste Vryagie,
Met de Antwoort daer op volgende.
Vryagie.
ICk vryden op een tijt een soet Menniste Susje,
Dien ick seer hoffelijck quam groeten met een kusje,
Maer wat ick deed' was wint, sy zey by ja en neen
Dit vrijen krenckt mijn eer, ick bidje gaet doch heen.
2. 't Is onse Susters niet geoorloft te verkeere
Als by het fijnste volck, by Broeders van ons Leere:
Ick klaeghde van mijn brant, ick kermde van mijn smart,
Ick zwoer haer liefde was gemetselt in mijn hart.
3. Maer wat ik deed of liet, ik kon haer niet bewegen,
Ick sprack nau, of sy wist daer een Schriftuer-plaets tegen,
En daer mee dreef sy my gelijck de wind de pluym,
Want ick wist daer niet af, sy kont al op haer duym.
4. S' had Moses in haer hooft, s' had David opgegeten,
S' had in haer breyn gebond een Klooster vol Propheten
En al d' Apostelen die woonden in haer Lijf,
Ick docht, sint-velten speelt met dit geleerde Wijf.
5. Sy en sach niet aen my, oft scheen haer te mishagen,
Dan was mijn hayr te lang, dan al te wit mijn kragen,
Pouvretten al te weyts, het stijfsel al te blaeuw,
Dan was mijn broeck te wijd, dan 't wambas al te naeuw.
6. Elck kousebant te langh, 'k had rosen op mijn schoenen;
In 't kort, sy maeckten sond soo wereltschen man te soenen,
Wel goeden avont dan Juffrouw, sey ick; en sy,
Gaet in des Heeren naem, sijn wijsheyt blijf u by,
7. 't En was niet langh daer na, Ick quam weer by treden,
Verandert bey in spraeck, in wesen en in kleden,
Mijn mantel was gants sleght en swart, mijn hayr gekort,
Mijn wit gesteven kraegh soo plat gelijck een bort.
| |
8. Op al mijn kleeren sat niet een uytwendig koortje,
En daer quam uyt mijn mondt niet een onheblijck woortje,
Vrede zy in desen huyse seyde ick: en ick sagh
Gelijck S. Steven deed', d' Hemel open lagh.
9. 't Wit van mijn oogh om hoogh, ick noemde haer niet als Suster,
Doen stelde sy, soo 't scheen, haer hartje wat geruster,
Ick las haer altemets een schoon Cappittel voor
En lelden haer niet als van Godsdienst aen het oor.
10. Dus kroop ick in haer gonst: sy toonden haer wat blijer,
En ick wierd metter tijdt, wat stouter en wat vrijer,
Eens nam ickx in den arm, en sey: ick wil het doen,
By Ja en Neen, en gaf haer op zen Fries een soen.
11. Doen bloosde sy quansuys, en sey: ey laet dat wesen,
Men moet het klappen van langh tonghde menschen vresen,
Ick zwoer haer dat ick wel soo heymelijck en secreet
Waer als de nacht, en sey: voorseker datje 't weet.
12. Ick wil de keers uyt doen: O zweer niet seyse, trouwen,
Doet uyt de kaers, op dat ghy uwen eed mooght houwen,
Doen knoffeld' ick rontom in 't duyster tottertijt
Dat ick een bedde vond; ick nam haer in mijn zijd.
13. En sey voorwaer mijn lief, hier willen wy met lusten
En vrolicke geneught den avont t'samen rusten:
Sweert ghy voorwaer, seyd sy: daer ick u soo vermaen,
O Broeder had ghy niet dien zwaren eedt gedaen.
14. Ick had om al de werelt by u niet willen komen,
Maer uwe stoutheyt u ten quaetsten af-genomen,
Soo komt ghy dan, seyd' ick: Ja seyds' al ist my leet,
Ick kom om dat ghy niet soud' breken uwen eedt.
|
|
Auteursrechtvrij