't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen

Van Neeltjen.

'k HOor Neeltje, ick hoor ghy zijt de Bruyt,
'k Hoor Neeltje, ick hoor gy zijt de Bruyt,
Wel ick hoor ghy sult gaen Trouwen,
Wat mijn Speel-meyt scheyter uyt;
Het Trouwen, soo mijn dunckt,
U niet seer wel en past,
Onthoudt u van de Vrijer
Soo en raeckje in geen last,

[p. 95]

 

Want een Wever of een Snijer,

 

Wat is doch een Ambachts-gast?

 

In 't eelste, in 't bloeijen van u Jeught,

 

In 't eelste, in 't bloeijen van u Jeught,

 

Laet ghy u Roosje plucken

 

Van een Wever, wat ghy meught

 

Doen dat 'k niet seggen wil,

 

Staet op u vrijigheyt,

 

En denckt, ten kan niet schaden,

 

Het is beter noch gebeyt:

 

Daerom laet u Neeltje raden,

 

Beter voor als naer geschreyt.

 

Ten eersten raeckt ghy in Kinder-tucht,

 

Ten eersten raeckt ghy in Kinder-tucht,

 

U Man en kan niet winnen,

 

Soo sit ghy stracx seer beducht,

 

Met 't hayr al om het hooft,

 

U Kreucken byster schrael,

 

U Vrienden en u Magen

 

Verlaten u altemael,

 

Siet sulcke droeve dagen

 

Volgen u als ick verhael.

 

En seghje in 't minst een enckel woort,

 

En seghje in 't minst een enckel woort,

 

U Man met stijve Beenen

 

Gaet dan uyt den huys verstoort,

 

Stracks in de Brandewijn,

 

Of datelijck te Bier,

 

En ghy sit t'huys te klagen,

 

Met u Kinders drie of vier,

 

En somtijts de huyt vol slagen,

 

Daerom wachtje jonge Dier.

 

Ten besten u broot met eeren wint,

 

Ten besten u broot met eeren wint,

 

Des daeghs soo moet ghy spoelen,

 

En snachts sollen met het Kindt;

 

En daeghs u huys-werck doen,

 

By nachten en ontij,

 

Altijt een droevigh keeltje

 

En men siet u selden bly,

 

Daerom raed ick u, O Neeltje

 

Houdt u uyt de slaverny.

[p. 96]

 

Jou Moertje die weet het immer wel,

 

Jou Moertje die weet het immer wel,

 

Wat datter is te halen

 

Toch by een Ambacht-gesel,

 

De droefheyt volght u nae;

 

Dus blijft toch die ghy bent,

 

En laet de Vrijer loopen

 

Want hy is te wel bekent,

 

En wilt op een beter hoopen,

 

Hebt den hoy van sulcken Vent.

 

Doch komter een Vrijer u eens an,

 

Doch komter een Vrijer u eens an,

 

Waer by dat konnet wesen

 

Ghy een Vrouw, en hy een Man,

 

Dat raed ick u niet of,

 

De Natuer hoort het zijn:

 

Maer Neeltje wilt u wachten,

 

En let op de woorden mijn,

 

Of aers by daegh en nachten

 

Sulje steecken in de pijn.

 

Doch Neeltje, hebt ghy u sin geleyt,

 

Doch Neeltje, hebt ghy u sin geleyt,

 

Ick raed u maer ten besten

 

't Is wel meer gebeurt Speel-meyt;

 

Doet evenwel u sin,

 

Neemt het van mijn ten goet,

 

Ick wens u wel te varen,

 

Met geluck, heyl en voorspoet:

 

Maer gedenckt u jonge jaren,

 

Dat wel proeven smaecken doet