|
| |
[Haerlemsche drooge harten nu]
Stemme: Te Brugh al binnen de Muuren, &c.
HAerlemsche drooge harten nu,
Komt toont hier wie ghy zijt,
Wy Amsterdammers tarten u
Te drincken eens om strijt,
Ellick die drinckt een volle kan,
Al waer de buyck gezwollen dan,
Soo loopt niet als een dolle Man,
Blijft by den dronck altijt.
2. W'hebben soo vaste sitters hier,
'k Verdwael in onse Kitters schier,
Komt maeckt onse Bier-hanen moe,
En brenght elckaer met vanen toe,
Ghy verliest na mijn wapen vroe,
Ons Drinckers zijn te wis.
3. Een rustigh vaendel Vrijers fijn
Maer dat 'tWevers noch Snijers zijn,
Roept lustigh al u basen vry,
Seght lustigh al u basen bly,
Maer brenght Kannen en glasen by,
4. Wy hebben een soo vaerdigh gast
Die dese staet seer aerdigh past,
| |
| |
Want hy drinckt stijf en snel,
Als hy de vocht maer schuymen siet
Soo sal hy hem versuymen niet,
Niet veel op sijn duymen giet,
5. De Capiteyn een stouter Man,
Die oock geweldigh veeght,
Die dese kunst soo louter kan,
Die schier stadigh leeght,
Een half-vat kan hy stuwen hoort,
En wetet soo te duwen voort,
Wie weet hoe menigh nieuwe woort
Hy daer wel onder pleeght.
6. De Luyt'nant sal geen Molick zijn;
Hy wil soo garen vrolijck zijn
Op allerley manieren klaer,
Drinckt hy de heele bieren daer
By drijen, of by vieren, maer
7. Ons Vaendrigh is dol genoegh,
Die in de kan soo sloeft,
Drie, vier dagen over een boegh:
'k Haddet schier niet gelooft,
Daer hy soo trots wil aen de kan,
Hy vat die met sijn tanden an,
En houter oock sijn handen van,
En slingertse over 't hooft.
8. Gelooft dat hy wat wesen moet
Die men kiest tot Sergeans,
Daer een gelach voor vreesen moet,
Al schijnen 't slechte sullen sneegh,
Sy drincken groote pullen leegh,
Sy roepen: laetse vullen veegh,
Aars hebben wy gien kans.
9. Ons Korperael wat druftigh is,
Wonder hy niet meer puystigh is,
Daer hy noyt stort noch set,
Hy sal 't doch niet ontloopen neen:
| |
| |
Hy stuert 't met heele stoopen heen,
Souwer noch wel aen knoopen een,
Was 't anders maer gewet.
10. De Schrijver seyde noch onlancks
Dat hy gesoffen had viel drancks,
Selden dat desen Broeder pocht,
Nochtans oock al sijn goeder vocht,
Seyd' hy niet in een voeder mocht,
't Offici staet hem dier.
11. W' hebben ons Adel-borsten vier,
Wiens keelen altijt dorsten schier,
Met ons Provoost wy brommen seer,
Die drinckter soo uytkommen meer
Hem droncken eer ick omme-keer,
12. d' Ouwe Soldaten winnen prijs,
Die drincken met verstant,
Haer selven en haer sinnen wijs:
Nu voort an ghy optreckers treckt,
Die garen wel wat leckers leckt,
Siet dat ghy nu als streckers streckt,
13. Beklaeght u niet ghy Princen eel,
Ick van u naem niet roem,
Want seker daer zijnder soo veel,
d' Ander die souden schelden my,
Dat ick'er hen niet stelden by:
Van opspraeck is men selden vry:
Wy missen noch een bloem.
14. Siet hier nu ghy Drogisten droogh,
Ghy bent het niet alleen:
W'hebben hier oock Kannisten hoogh,
Die 't oock konnen, soo 'k meen,
Wasser maer gelt te winnen mee,
O bloet! wy souden minnen mee,
Wy mosten stracks beginnen mee,
| |
| |
15. Onse Krijghsraet besloten heeft,
Wat vroom of kloeck Soldaet,
Die aldermeest gegoten heeft,
Maeck de Waerdin veel trompe diets,
En soeckt haer te ontmompen yets,
En geeft haer van de lompen niets
Ghy krijght de hooghste graet.
|
|
Auteursrechtvrij