't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen


Geveynsde Vrijery. Stemme: Als Bocxvoetje, &c. Truytje. HEer Krelis! wat sinje een kluchtige quant, Hoe aerdigh, en vaerdigh
[pagina 83]
Ist Hoetje in d'handt, Het pastje soo wel, gut Krelis hoe fel Men lieven op jou noch door't heele Lant. 2. Sie was ick een Meysje van Amstelveen, Van Slooten, of Schooten Daer 'k veel heb gereen, Ick minde jou seer, als jy mijn wout weer Beminnen in alle deughden en eer. Krelis. 3. Mijn Truytje, mijn troosje, mijn waerste schat, Al lange soo heb ick jou lief ehadt, Ick leet veel verdriet, 't was om dat ick niet Dorst vrijen een Juffertje van de stadt 4. Gut Meysje och wouje mijn byslaepje zijn, Soo strackjes, gemackjes Schonck ick je de Wijn. Tot onse Moy Knier, niet verd' ist van hier, Soo worden jou Neefje wis mijn Cosijn. Truytje. 5. Wel Krelis hoe mienjet, wel wordje groen? Maer souwje, 'k vertrouwje Dit durreven doen, Krelis Ja daer is mijn hant, dit groen lant Sal tuygen dat icker op geef een soen. Truytje. 6. Neen lansje al soetjes te haestigh is quaet, Sie voorje, en hoorje Niet van dese staet. Krelis Het gaet soo het wil, ick schey niet van Hil. Truytje. Nu sien ick wel datje mijn niet en haet. Krelis 7. Nu noem ick jou Truytje mijn lieve Bruyt, 'k Sal spelen, en queelen,
[pagina 84]
Nu voort op mijn Fluyt, Ick blijf by mijn Trouw, Schoon Truy is mijn Vrouw.