't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen

['T Soet Gevogelt hoortmen singen]

Stemme: Tiereliere,, dart'le diere.

'T Soet Gevogelt hoortmen singen
In het Wout,
Niemant kan hem hun weeld' bedwingen
Waer 't oock hout:
Maer ick vin,, en versin,
Dat de Min,, 't singen my belet
Ach wreede Wet.
2. Achter 't Lommer moet ick schuylen,
Met Godt Pan,
By de Sayer duyst're kuylen
Wat ick kan:
Schoone Son,, die 't hart won,
En mijn kon,, doen volgen u gebiet,
U laten niet.
3. O Goddin mijn schoon der schoonen,
Siet de Krans,
Daer ick soud' mede Kroonen,
Aen den dans,
Soo ghy my,, d'Harder dy,
Stelden vry alderwaerste Harderin,
Door u weer-min.
4. Laura laet u Lipjes kussen,
Bid ick uw',

[p. 67]

 

Om der Sonnes hett' te blussen,

 

Zijt niet schuw,

 

Komt doch voort,, spreeckt een woort,

 

Niet verstoort,, uwen Menander haet,

 

Jont hem genaet.

 

Sult ghy mijn Princes genesen

 

Alle mijn smart,

 

Sult ghy Lief genadigh wesen,

 

Dit mijn hart,

 

Soo sal 't leet, dat ghy deet

 

En wel weet,, my moeyen nimmermeer,

 

Door 't haest verkeert.