't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen

[Klagende drijft Fillis 't Vee]

Stemme: Yets moet ik u Laura vragen, &c.

KLagende drijft Fillis 't Vee
Door Duyn, wanneer hy moeten
Vrolijck singen Galathee,
Die hem vriendelijck groeten
En hem aensprack met woorden soet,
Om wien ist dat ghy treuren doet,
Bedroeft u Schaepjens
Dus eensaem vande Knaepjens.
Ach! beleefde Harderin
Sou ick niet drovigh klagen
Nu veracht wort laes mijn min,
Die ick soo trou gedragen
Heb op mijn Filandres schoon,
Maer in plaets van weerliefs loon
Beboertse mijn lijde,
En schept daer in verblijde.
Lieffelijcke knaepje u gesucht
Heb ick dickmael vernomen:
Waer door ghy dick vervult de Lucht,
Omroert de klare stroomen
Door u hart en naer geluyt,
Dat u stem daer weder stuyt,
Door de bossen heenen
En uyt daer al u wenen.
Mijn dienst acht sy geen dienst te zijn,
Mijn treure voor geen treure!
Geen pijn acht sy de pijn van mijn,
Mijn rou geen rou, waer deure?
Haer ysvel'ge borste zou
Bewegen tot mely mevrou,
Noch haer vermanen
Mijn lauw're bracke tranen.
U soet gesicht ach Fillis doet.

[p. 29]

 

Mijn hertje gans bekooren,

 

Om u te lieven soedt gemoedt,

 

Van u my wilt verhooren,

 

Om my te kiesen tot u Vrou,

 

Ick sal eeuwigh blijven trou

 

Met hert, met sinnen,

 

Toont ghy my weder-minnen.

 

Bosmis schoone Galate,

 

Mijn Ziel doet ghy verblijden,

 

Door u aengenaem deught waer mee

 

Ghy 't gemoedt nu gaet bevrijden,

 

Waer mee het was beknelt so seer,

 

Is nu al vergeten weer,

 

Door u soete woorden,

 

Waer door ghy my bekoorden.