't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen

Winter-Liedt,

Stem: Klagende drijft Phillis 't Vee.

SIet de Winter kout en bar,
Die komt seer fel aendringen,
Siet eens hoe sy even Nar,
Achter malkander wringen,
Elck een zwiert en zwaeyt soo heen,
En de Nar gaet lustigh treen,
Komt rammelend' aenstooten
Op wackere stijve kooten.
Fobert draeyt met Trijn op't Ys
Met nieu fatsoen van kleeren,
Elck pocht om de beste prijs,
De Paerden te trotseeren,
Nar, Nar, soo roeptmen daer,
Schicken vast de baen heel klaer,
Men doet sijn best in't rijen,
Om lieflijck te bedijen.
Wie is maller seytmen dan,
De Rijer of de Trecker?
Dit spottende, seyt de Meyt of Man,
En broense noch veel gecker,
Die sijn Paert best is verciert,
Met de Nar op't weytste giert,
De Nar moetmen prijsen
En veel eers bewijsen.
Dan op 't Ys, in Schuyt of Slee,
Doen een omme-reysje,
't Is dan Heerschop, wilje mee
Met dat moye Meysje:
Soo het dan in als gevalt,
Dan op 't aldersoetst gemalt,
Nar, Nar, Nar, wy krijten,
Met sonderlingh verwijten.
't Paertje brunst met groot gedruys,
Met op-gesteken ooren,
Den Avont valt, elck spoet na huys
't Is jeughdigh om te hooren,

[p. 10]

 

Nar, Nar, Nar, soo klinckt de Bel,

 

Heel soet past dit Narren wel,

 

Van weyts en steetse pronckers

 

Gelijck oft waren Jonckers.

 

Elck noch een bravade doet,

 

Met heen en weer te draven,

 

Elck sijn lusten noch eens boet,

 

En laten 't Paertjen slaven,

 

Nar, Nar, Nar, soo is 't gerucht,

 

Met een dreunende gevlucht,

 

By Rijers en by Rijsters,

 

By Vrijers en by Vrijsters.

 

Dan men malt, met jockt en speelt,

 

Met lacchen, en met kussen,

 

Menigh soentjen men haest steelt,

 

Om 't Ry-loon te versuffen,

 

Blijven Nar, Nar, tot het ent,

 

Ja zijn gantschelijck afgement

 

Door 't loopen en door 't hijgen,

 

Als sy maer soentjens krijgen.

 

't Savonts by de lichte Maen

 

Moet noch't Paertjen trecken,

 

Maken soo de straet ruym-baen,

 

't Is al om lusts verwecken,

 

En 't luyt al Nar uyt, Nar in

 

Om een hant vol kleyn gewin

 

't Narretjen men gaet jagen,

 

Om 't Meysjen te behagen.

 

Maer eer dat een Jaer is om

 

Siet men veel met hoopen

 

Banckerot als Narren dol

 

Nae Vyanen loopen:

 

Dan besuchten 't Weeuw' en Wees,

 

Die haer goet missen met vrees;

 

't Zijn Goddeloose dingen,

 

Die 't goet spot'lijck door-brengen.

 

Prins, soo gecklijck niet bemint,

 

Dat ghy u laet vervoeren,

 

Van het eunjer wulpse kint,

 

Wilt u lusten snoeren,

 

Nar, Nar, Nar, soo sturfje dan,

 

Houdje lustigh als een Man,

[p. 11]

 

Neemt geen Paert met Bellen,

 

Soo sal men u niet quellen.