't Amsterdamse rommel-zootje, met verscheyde minne-deuntjes, lief-lockende vrijagie, en treffelijcke harders-sangen, door verscheyde gentile geesten gecomponeert. Met de antwoort op 't Menniste susjen

Nieuw t'samen-spraeck, tusschen Damon en Dorinde.

Op de Wijse: Seght mijn wel soete Harderin, &c.

Damon.

O Lief Dorinde weerde Maeght,
Ick sal u schoonheyt prijsen,
En steets eer bewijsen,
Mits dien mijn behaeght:
Volmaeckten Engel,
Hoort mijn klachten aen,
Siet eens hoe dat ick hengel,
Om t min t'ontvaen,
Wilt my van smert ontslaen.

Dorinde.

Of het geluck u gunstigh waer,
En u soo veer liet komen,
'k Weet ghy soudt gaen romen
Van 't geluck soo dra,
En ick u branden

[p. 4]

 

Maer eens had geblust,

 

Ghy liet my dan in schanden,

 

Neen ick heb geen lust,

 

'k Ben niet beter dan gerust.

 

Damon.

 

Weet ghy wel wat de Liefde doet,

 

Heb ick niet dick u Schapen

 

Doen ghy laecht te slapen,

 

Voor de Wolf behoedt,

 

En voor 't verkrachte

 

Van den Bos-god Pan,

 

Die na u eer soo trachte,

 

Wie hulp u daer van,

 

'k Verjaeghde den Tyran.

 

Dorinde.

 

Ick heb geen koude wint ontsien,

 

Daer toe geen guere buye,

 

Uyt den Noort of Zuye,

 

Maer op u gebee,

 

Heb ick gaen drijven,

 

Al u Vee gejacht,

 

Om in u Stal te blijven,

 

Hiel ick steeds de wacht

 

Voor 't ondier in der nacht.

 

Damon.

 

Ick eys geen loon dan weder-min,

 

Voor al mijn trouwe daden,

 

Isser geen genade

 

Schoone Herderin:

 

Mijn docht ten lesten,

 

't Is mijns levens draet,

 

Door dien had ick een queste,

 

Maer het is te laet,

 

Och Menschen toch wat raet.

 

Dorinde.

 

Ick ben u gunstigh wat u deert,

 

Ick sal u trouwheyt loonen,

 

En liefde betoonen,

 

Maer dan swijgen leert,

 

Kom dan Dorinde

 

In dit Else Lof,

 

Daer sal ons niemant vinden.

[p. 5]

 

Damon niet te grof,

 

Mijn eer verdwijnt als stof.

 

Princes ydoon, dit is ten toon,

 

Van alle ruyckende Bloemen,

 

Maer sy wou niet komen,

 

Sy was soo niet gesint:

 

Sy is daer niet langh gebleven

 

Met haer dertel Vee,

 

In 't Zant heeft sy geschreven,

 

Op 't kantje van de Zee,

 

En sey mijn Lief haa-dee.