Een Nieuw Amoureus Liedeken,
Op een aangenaame Voys.
MYn Lief is niet als ik gezint,
Zy zal niet ligt van Liefde sterven,
Sy is contrarie als de wind,
nogtans kan ik haer zo qualyk derven,
Want haer bywezen is mijn zo zoet,
Dat zy my dikwils treuren doet.
Als ik haer om een kusje quel,
Dan zeyd zy lief laat ons wat praten,
Het weygeren staet haer wonder wel,
Nogtans kan ik geen kussen laten,
Want haer bywesen is mijn zo zoet,
Dat zy mijn dikwils kussen doet.
Ik heb haer nu zo lang gevreyd,
indien ik dorst ik sprak van trouwen,
Als ik denk om de Liefste Meid,
Kan ik mijn van geen kus onthouwen,
Want haer bywezen is mijn zo zoet,
dat zy my dikwils treuren doet.
Ik wil ik zal ik mag ik moet,
in eeuwigheyd niet van haer scheyden,
Als zy maer zeyt gaet heenen doet,
dan gaen ik datelijk my bereyden,
Contrarie is het mogelik,
Als ik om scheyden denk ik schrik.
Ik zeg dat Philis waerde maegd,
ik zal altijd liefde tot u dragen,
En toonen dat ik ben jou slaef,
So wel by nagten als by dagen,
Want u afwezen is mijn niet goed,
dat gy my dikwils treuren doed
Eer zal het water staen in brand,
Eer zal het vuur van kou bevriezen,
De lugt met boomtjes zijn beplant,
Eer ik mijn liefde zal verliezen,
Eer zal de Hemel zyn de Hel,
Eer ik haer uyt mijn zinnen stel.
Tyter u woorden zijn konstant,
Daerom kom ik u nu te vaten,
Toond mijn u Trouw tot onderpand,
So behoeft gy geen meer te praten,
Als gy mijn dan altyd byft by,
Hebt gy u Philis aen jou zy.
| |
Mijn lief ik zweer u by de Goo'n,
dat ik jou nimmermeer zal derven,
Ik blijf dankbaer voor u persoon,
Wy hopen Saliglyk te sterven,
Blaest met Bazuynen overluyt,
Dat Philis is mijn waerde Bruyd.
O Heer wy danken u te zaem,
En bidden dat gy uwen zegen,
wilt geven over ons bequaem,
Op dat wy Zalig mogen leven,
Blaest met Bazuynen overluyt
Zy is mijn Vrouw maer niet mijn bruyd.
|
|