Amoreuse liedekens

[p. 17]

[Daer ick lach en sliep]

DAer ick lach en sliep
In een prieel van bloemen
Daer bestont my te dromen
Dat ick bedreef couragie,
Mijn docht ick waer ghekomen
Met mijn Lief uytghenomen
Daer menichte van bloemen
Stonden in een Bosschagie,
Daer hoord' ick eer niet lanck
Soo grooten vogelen sanck
Sy songhen om prijs en danck,
Dattet inden Hemel klanck,
Cupieren, Nachtegalen,
Gout-vincken, en Wewalen
Die quamen daer altemalen,
Coddenaertjens en Rubaertjens
Quamen daer int ghemeyn,
Exters en Kraeyen
Koeckoecken en Papegaeyen
Die quamen haer daer vermaeyen
Noyt en quam ick in geneuchlijcker pleyn.

Daer stonden alle vruchten,

Appelen van Granaten
Nagelen, Note muschaten,
Daer ginghen wy ligghen rusten,
Het roocker uytter maten
al na de Muskeljaten,
Oock mede dat wy aten
Wat ons jonck herteken lusten,
Pijpkaneel planeyt
Die was ons toebereyt,
Ende alle soetigheyt
Die was ons daer voor gespreyt
Daer ginghen wy spacieren
By ghenoeghlijcke dieren,
Wy kondent niet versieren
Wat melody mijn Lief en ick bedreef,
Wistent die nijders tonghen
Sy hadden wel haest ghesonghen
Van ons twee Venus jonghen
Maer het was best dat het verholen bleef.

Pauwen en Pauwinnen

Die quamen daer by paren,
Petoren en Lepelaren
Quamen by malkanderen druysen,
Noch sachmen daer vergaren

[p. 18]

 

Veel Quacken en Oyevaren

 

Vogel-grijpen die daer waren,

 

Ende oock veel Voghel Struysen,

 

Den uyl den leelijcken snuyf

 

Vloogh den Kievit op sijn kuyf,

 

Den Valck met sijn huyf

 

Vloogh nae den Tortelduyf,

 

Oock quamen daer ter banen

 

Patrijsen en Phasanen,

 

Veel Reygers ende Cranen,

 

Den Arent die sat hoogh

 

Die spande daer de kroon,

 

Dat heeft den Griffioen ghespeten

 

Dat den Arent was hooghst gheseten

 

Die had hem garen verbeten

 

Maer selfs kreegh hy so grooten druck loon.

 

Princelijcke Princesse

 

Ghy zijt seer suyverlijcke

 

Boven yemant op aertrijcke,

 

Hoe soud' ick u begeven

 

Al in dat Landt van Griecken,

 

Waer vintmen uws ghelijcken

 

Ick en sal u niet beswijcken

 

Daer mach geen schoonder leven,

 

Al quam int present, Lucretia excellent,

 

Thisbe seer schoon en eloquent

 

Geen schoonder ghekent,

 

Medea de schone gelijckt u niet een bone

 

In 't hert spant ghy de Croone,

 

Venus en Paris hadden Iuno ghenoot

 

Boven alle Goddinnen, staet ghy in mijnen sinnen,

 

Men macht geen schoonder vinnen,

 

Mijn Lief getrou, blijf ick tot inder doot.