Amoreuse liedekens
(na 1613)–Anoniem Amoreuse liedekens–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Den Nachtegael die Sanck een Liet
DAt oude jaer is ons ontrolt ghelijck een cloot
Die winter brengt ons tnieuwe jaer in zijn schoot
Die winter is een Heere, noch meere
Hy comt seer stout, brengt ons de cout
Nochtans schiet hem groote eere.
Van outheyt is gheworden zijn baerde grijs
Wt Vrieslant brengt hy vriesen over het ys
Drie Maenden wil hy regieren, bestieren
Hy is de weert, de 'tgelt verteert
Hy roept om groote vieren.
Alst vriest en sneeut so hangt sijn baert vol keeckelen
Dat soute vlees eet hy al uyt de peeckelen
Al wat wy connen sparen, vergaren
Int oude jaer, verslint hy gaer
Geen gheldt can hy bewaren.
Hy can wel eten en niet luttel drincken mee
De langhe nacht leyt hy al overdenckende,
Och hadden wy Vastelavont wy gavent
Comt Valentijn, haelt ons goet wijn
Dan hebben wy paesch-avondt.
De Mey verdrijft de winter uytten lande veer
So moghen wy gaen spanceren, die warande [veer]
Die cou duerende wat langhe, seer banghe
En sparen wy't hout, ten is niet cout
Die winter is verganghene.
Die Mey doet alle bloemen weder bloeyen net
Die Mey doet alle dieren weder groeyen
De cruyden laet sy wassen, seer rassen
Der beesten mont, vervult terstont
Sy gheeft ghenoech te brassen,
Die soete Mey die dierkens oock te samen paert
| |
[pagina 12]
| |
Een manneken ende een wijfken elck na zijnder aert,
Sy toonen haer crachten, met machten,
God heeft geveught, met groot gheneught
Vermeerdert u gheslachten.
De coele May becleet dat wout met groene
Dry maenden staet hy weder in saysoene,
Sy geeft de vogelen weder, haer veder,
De Nachtegael singt haren tael,
De Koeckoeck singht oock weder.
Nu volght den Oogst drie maenden so meer duerende,
Dan is den Ackerman zijn broot besurende,
Dat gras en coren maeyen, seer fraeyen,
't Sy Tarru of Coren, laet niet verlooren,
Hy mach oock weder saeyen.
Als nu den Leeu begint te rakene,
Dan ons oock alle vruchten seer genakende,
De son die climt hooge, 't is drooghe,
Loof en cruyt, heeft dan virtuyt
Den mensche te ghevoeghe.
Aensiet de mierkens en Bykens simple
Sy geven u van de neersticheyt een exemple,
Hoe dat wy connen sorgen, voor morgen,
Die Somers spaert, 's winters wel vaert,
Soo derf hem niemant borgen.
Hier mee so comt de Somer ooc ten enden,
Den dach begint te corten en te wenden,
De Son met haren stralen, te dalen,
Dus werden wy quyt, den soeten tijt,
Wie canse weder halen.
Voort comt den herfst twaelf weken mede duerende,
Dan zijn vervult de bergen ende schueren,
Dies sullen wy God loven, hier boven,
Hy heeft verleent, meer dan ghy meent,
Veel meer dan wy behoeven.
Een Crane somer met een heete sonneschijn
Dat doet den Oogst wel rijpen, en maect goeden Wijn,
Doet Appelen en Peeren, vermeeren,
't Wert al planteyt, voor ons bereyt,
Veel meer dat wy begeeren.
Van als moet ghy u kuerken wel stofferen,
Met turf en hout u solder wel formeren,
Boter en Kaes gaet coopen, met hoopen
| |
[pagina 13]
| |
Den Os int sout, daer toe goet mout,
Het Vercken laet niet loopen.
Die coude Winter comt ons weer hier buytene,
Hier mede wil ik mijn rijmen gaen besluytene
Maer als ghy zijt geseten, ten eten
By een goet vyer, drinckt Wijn en Bier,
Wilt Lazarum niet vergeten.
|
|