Amoreuse liedekens(na 1613)–Anoniem Amoreuse liedekens– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Een out Liedeken. [Een Boer-man had een domme sin] Een Boer-man had een domme sin, Daer op schafte hy zijn ghewin Het voer een boer uyt meyen, Hy brocht zijn Heer een Voeder Houts Sijnder Vrouwe een koele Meye. Die Boer al op de Hove tradt Die Vrouwe op hoogher Tinnen lach Sy lach op hoogher zale, Mocht ick een korte wijl by u zijn, Ick gave daerom mijn ros mijn waghen. Die vrouwe die reden soo haest vernam Sy liet den Boerman komen an Soo heymelijck al stille, Al in een duyster Kamerken Daer deden sy twee haren wille. Doen hy zijn willeken hadde ghedaen, Den Boer moest vander Tinnen gaen Ende bestont te klaghen, Ick segghe u dat d'een is ghelijck d'ander My rout mijn Ros mijn Waghen. Mijn Heer quam uyter jacht gereen Hy hoorde den Boer-man klaghen certeen Ghy seght dat het een is als het ander, Hy sprack Boer-man seght my de reen En wilt de waerheyt mijn saghen. [pagina 35] [p. 35] Die Boer had schier een leughen bedocht Ick had een voeder houts ghebrocht Ende daer was een krom hout onder, Ick segh u dattet een als d'ander brant Als het by't vyer kan komen. Hierom was u Vrou soo gram Dat sy mijn Ros mijn Waghen nam Om sulcken kleynen schulde, Ick bid u lieve Heere mijn, Verwerft mijnder Vrouwen haer hulde. De Heer ginc voor zijnder Vrouwen staen Wat heeft desen armen Boer misdaen Schaemt ghy u niet der sonden, Geeft hem zijn Ros zijn Waghen weder Laet hem varen tot zijne Kinderen. Vaert heneen, vaert heenen goet Boere mijn Dat eerste sal u vergheven zijn Vaert heenen dijner straten, En komt doch weder als ghy meucht Breught ons dat krom-hont vaken. Vorige Volgende