Amoreuse liedekens(na 1613)–Anoniem Amoreuse liedekens– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Een oudt Liedeken. [Den mey moet wech nae Somers saysoen] DEn mey moet wech nae Somers saysoen, Den Winter is ons voor oogen, Ghy minnaers komt helpen ende by standt doen, Eer sy brandich verdrogen Door des Winters virtuyt Gheen kruydeken spruyt Voor Bloemkens groeyen Biesen Het doet knie dick sneeuwen en vriesen: [pagina 28] [p. 28] Van sanghe so zijn de Vogelkens gespent Ende seer treurichlijck ghedoken Den Vorst der velden jeucht doot ende schent Die Sonne staet int beloken, Voor't koel douwich rosier Prijsmen dan een goet vyer Den Heert valt u te kleene Die Velden staen alleene. Die bonte Kreyen zijn allene int Veldt Als sy wel moghen souden, De een blaest d'ander klippertant Ende zijn blaeu van couden, Ghy Liefkens twee en twee Meught deur de koude Snee Te Velden nemen u ganghen, Ende daer snot-vincken vanghen. Amoreuslijck sijnde vergadert dan Tmoet alle vreucht oorbooren, Met niet meer volcx dan Man en Wijf Meucht ghy ons majoleren, Ende nae des Winters aert Meerts Bier of Waghe baert Met een poperken bestroyen 'Tverfraeyt Ziel en Lijf int poyen Een Eyken te suypen dat hooghe leyt Gheeft een natuerlijck leusen, Al ist dat buyten haghelt, regent of weyt Dat doet de kaexkens bleusen, Al is de Winter stranck Haer nachten die zijn lanck Om vrolijck ter rijcke Het is Hemelrijcke. Princesse Vroukens, seer aerdich gepluckt Komt met u Lief te baene, Die Sterrekens staen quinckeren inde Lucht Seer claer soo blinckt de Mane, Singht, klinckt, jockt ende speelt In dient u verveelt Kondy u niet verwarmen Vliecht in ws Liefkens armen. Vorige Volgende