De Amerikaansche koopman
(1785)–Anoniem De Amerikaansche koopman–
Auteursrechtvrij
[pagina 90]
| |
Myn bragt in den Rouw,
Wat is de Liebertyd
Of 't is al Verbonden
Scheeld als dag en Nagt
Ag Dogters hoort myn klagt.
2. Ik was als een Grafin.
Nu ben ik Aarts-slavin,
Ik was een Bloem op het hof
Nu vergaan ik als stof;
Myn fleur die is vergaan
Van myn Roode wangen;
Wel maagden nu ben ik kwyt
Al myn livertyd.
3. Ik was een maagt van 20 jaar
'K Vreesde geen gevaar,
Van meenig Serviteur
Ik had geen getreur.
Maar de slimste van fenyn
Heeft myn Hartje bevangen;
Door 't streele en klappe van de min
Stal myn Hert en sin.
4. Ik was een eenig kind
Van myn Ouders wel bemind,
Die stelde myn schoon in staat
Meubels en Huisraad,
Alles na de nieuwste zwier;
Ik ging gekleed met zyde strikken
Zo dat ik wierd Bruid en Vrouw,
Ja door den Egten trouw.
5. Maar al myn plyzier
Myn vreugt viel in 't vier,
Ik was nauwlyks bevrugt
Daar viel uit de klugt,
Met vloeken en getier
Met veel Hagel vlaagen
| |
[pagina 91]
| |
In plaats van een goede min
Noemt hy myn Duivelin.
6. Ag maagden hoort na myn
Daar is geen grooter pyn,
Als de Drank en jalousie
Ook de Hoerery,
Die met zyn Egte Vrouw
Niet meer is te vreeden,
Dan is de Duivel in Huis
Al tot u leet en kruys.
7. Is niet genoegzaam dan
als dat zoo eenig man,
Zyn Vrouw vermaledyd,
En nog zoo kastyd,
Zoo dat hy nog vervloekt
Zyn eigen vrugten,
Die Godt gaf tot zyn deel
al op 't aards toneel.
8. Maar zoo gaat lust en moet
al had men Ridders-Goed,
Die Godt benyd is klaar
Zal van nu voorwaar,
zoo dat ik tot myn Deel
Ja een man bekende,
Ik ben voor geen man bekwaam
al om een slag te slaan.
9. 't Is een Luiden Hond
Een grooten Vagebond,
Het is een Dronken Beest
dat is hy in zyn Geest,
Die vrouw en kinder droevig
zitten zonder Eeten,
Daarom gy dogters dan
Houd u dog van de man.
10. Geen Rok of Hembd aan 't Gat,
| |
[pagina 92]
| |
De platluys is weer zat,
Versteld het heele quartier
Weer in vlam en vier,
By Nagt is hy op straet
Doet hy de Ronde.
Of hy geen Vinken en vind
De platluys is verblind.
11. Nu ben ik ag wat spyt
Myn goet en meubelen quyt,
Gebragt van 't bed op strooi
Op een Luize Kooi
Twee steenen by den Haard,
In plaats van Stoelen,
Ik dek myn tafel pront
Al op de bloote grond.
Maer nu besluit ik hier
Van alle myn plysier,
Een beest op stal op kooi
Krygt nog wel schoon strooi
Want myn kooi is wel versien
Van de zwarte Vloojen,
Daerom gy Dogters siet
Spiegeld uw aen dit Lied.
|
|