De Amerikaansche koopman

Goede raad, die de moeders aan hunne rypen dogters komen te geven, maar deze raad staat de dogters niet aan, zy willen evenwel ten trouwen gaan.

Stem: Trouwen is 't best.

Op Zaturdag en avond,

Ging ik op de straet,

Hoorden ik zotte grillen,
Dieze koopen willen:
Hoord eens hoe den handel gaet?
De wereld is vol twisten en verschillen,
Wanneer het zottekens spel begint,

[p. 85]

 

Zoo dat een Moeder vermaant haer kind

 

Om dat zy haer het minnen wil ontdraeijen

 

En die het is van zin,

 

De vonken van de min,

 

Zy zal tot spyt en leet haer Moeder paeijen.

 

 

 

2.   Gaet de Moeder gryzen,

 

Voor de Dogter dan,

 

Zeggen tot een reeden

 

Dat zyn slegtigheeden,

 

Moeder en spreekt myn daer niet van,

 

De jonkheid die word gaerne eens gevreden

 

Myn kloris, een aerdige dief,

 

Ik heb hem lief,

 

Wy hebben over lange tyd gesprooken,

 

't Is een braeve gast,

 

Hy heeft het myn belast;

 

Hy zal myn kap of trekmuts niet verkrooken.

 

 

 

3.   Dogter wild u schaemen,

 

Zoud gy dit bestaen?

 

Met de jonkmans zwieren?

 

Dat zyn geen manieren;

 

Moeder gy hebt het myn voor gedaen;

 

Waerom wild gy kyven ende tieren?

 

Weet gy te zeggen gy stoute pry

 

Iets dat onredelyk is aen my?

 

Wel Moeder ik mag u niet verwyten,

 

Maer ik niet en wist,

 

Dat gy u hebt vergist,

 

't En zou my voor den drommel zo niet spyten.

 

 

 

4.   Dogter wild gelooven

 

Dat gy door de trouw,

 

Alles zult bezuuren,

 

Door u tong te roeren,

 

Ach lieve Moeder ik zeg 't nou

 

't En zal geen zeven jaer meer duuren,

 

Al dat gy aen u Ouders doet,

 

Aen de Man betaelen moet,

[p. 86]

 

Dat zal myn lieve Moeder niet verdrieten,

 

Ik kreeg nog liever tol

 

Als altyd u gegrol!

 

Ik zal zoo meenig troost van hem genieten.

 

 

 

5.   Als gy dan wild trouwen,

 

Magt na uw staet,

 

Die u kan monteeren,

 

En u minteneeren;

 

Moeder als 't myn eens gebeuren mag,

 

'k En zou daer geen droogen voor begeeren,

 

Eenen die in myn zinnen staet,

 

Of het wel of kwalyk gaet,

 

Ik zal het lieve Moeder u niet klaegen!

 

Als vreugde en verdriet!

 

My dag en nagt geschied,

 

Al kreeg ik dan myn huid vol slaegen.

 

 

 

6.   Denkt eens lieve Dogter,

 

Waer dat myn geen pyn?

 

Dat ik u zag moeijen,

 

In de trouw verfoeijen!

 

Moeder als ik eens getrouwd zal zyn,

 

Gy moogt met 't Huwelyk niet moeijen,

 

Dogter gy weet niet hoe 't gaet,

 

Meenig een man is zoo voos en zoo kwaed;

 

Ia Moeder ik heb Vader hooren kyven,

 

Hy was wat ongedult:

 

Maer het was jou eigen schult!

 

Zoo gaat het meestendeeel met al de Wyven.

 

 

 

7.   Ach myn lieve Dogter

 

Blyft nog wat alleen,

 

Wild het nimmer schouwen

 

Het zal u berouwen;

 

Ben ik niet van louter vlees en been,

 

Gelyk me moeder kwam te trouwen?

 

Heb ik 't niet lang gezeid,

 

Dat in het Huwelyk is veel stryd,

[p. 87]

 

Wel moeder is 't plyzier u dan vergeeten,

 

Spreekt gy daer niet van,

 

Als ik maer trouwen kan;

 

Dan zal ik goed en kwaed te zamen weeten.

 

 

 

Vader wild eens proeven

 

Hoe den Appel smaekt?

 

Ouders om te fluyten,

 

Zyt hier te buyten;

 

Want zoe de min de jonkheid heeft geraekt,

 

Dan is 't verlooren fluyten,

 

Zaer die zoekt Gords en Gords die zoekt Zaer

 

Zot en Zottin een fraey paer,

 

men kan geen regte liefde wederhouden;

 

't Is verlooren moet,

 

Ouders wat gy doet,

 

Adieu mameer u Dogter die gaet trouwen.