De Amerikaansche koopman

Afscheid van een jonkman en een jonge dogter.

Jonkman.

Adju schoon Rooselinde,

Voorwerp van myn liefde teer!

Ik beklaeg myn beminden,
Adju tot dat ik keer;
Ik ga myn nu begeeven,
En varen door de stroom,
Adju myn troost myn leeven,
Tot dat ik wederkoom.

Jonge Dogter.

2.   Ag ag hoe is het mogelyk,

Wat zeg je Liefje zoet,
Is het zoo onmedogelyk
Op deezen dag gy doet?
Is dat de belofte op hede,

[p. 80]

 

Die gy my hebt gedaen;

 

Stelt gy my zoo te vreede?

 

Voor dat gy heen zult gaen.

 

 

 

Jonkman.

 

3.   't Is waer myn liefste matroone,

 

Ik heb u belooft myn trouw,

 

Wy moeten naer Lisbonne,

 

Zoete lief omhelst my gou;

 

Ik heb gewaerschouwt vader,

 

Moeder en Zuster meê,

 

Als ik kom weer wy zullen te gader

 

Ons hart stellen in vreê.

 

 

 

Jonge Dogter.

 

4.   U weggaen zijn myn wonden,

 

Het baert my menig zugt,

 

Al van de dood verslonden,

 

Og og wat ongenugt!

 

Ik zal laeten veel traenen,

 

Maer gy en acht het niet;

 

Wat droefheid zal mijn baenen,

 

In veel ander verdriet.

 

 

 

Jonkman.

 

5.   Aenziet de sterne steilen,

 

Den Hemel toond gewis,

 

De wind vernield ons zeilen,

 

Myn wegvaert zeker is;

 

Adju myn Rooselinde,

 

Myn zoeten Engel teer;

 

'k beklaeg u myn beminde,

 

Adju tot dat ik keer.

 

 

 

Jonge Dogter.

 

6.   Myn hert vol schrik en beeven,

 

Og Liefje wat een pijn!

 

Gaet ge u op Zee begeeven?

[p. 81]

 

Blyft tog nog wat by mijn;

 

Maer al u lieftaligheden,

 

Werd mijn geluk vergaen,

 

Adju myn Uitgeleezen!

 

Doet my de dood doorstaen.

 

 

 

Jonkman.

 

7.   Niemand kan myn bekooren,

 

Als Roselinden alleen,

 

Ik was liever nooyd Geboren,

 

Als brengen uw in Geween.

 

Jonge Dogter.

 

Gy weet dat ik ben zwanger,

 

En ben van u bevrugt,

 

En fopt my dog niet langer,

 

Soo sprak zy met een zugt.

 

 

 

Jonkman.

 

8.   Hoe bitter valt het scheiden,

 

Wat droefheid en wat pyn,

 

Ik hoop God zal myn leiden,

 

Op See myn Trooster zyn.

 

Jonge Dogter.

 

Minnaer houd op van klaegen,

 

Ik ben voor u te pand,

 

Gy staet in myn behaegen,

 

Daer is myn regterhand.

 

 

 

Afscheid aan de Jonge Dogters.

 

9.   Vaer wel schoon Rooselinde,

 

Vaer wel myn liefste lam,

 

Ik kan geen schoonder vinde,

 

In het zoete Amsterdam,

 

Ik heb u belooft te trouwen,

 

Soo dra ik koom aen land,

 

En maeken van u een vrouwe,

 

Soette liefje houd u Constand.

 

 

 

 

[p. 82]

 

Zeegenwensch.

 

10.   Ik gaa u hier verlaeten,

 

Adju dan al te mael,

 

't Treuren kan niet baeten,

 

Gedagt in 't generael,

 

Adju dan Vader en Moeder,

 

En Susters in 't Getal,

 

Dat Godt is uw behoeder,

 

En ons bewaeren al.