Alvoorder. Jaargang 1

[p. 150]

Lijkrede op het graf van Peter Benoit

Onsterfelijke Meester,

Van uit den schoot der scheppende macht van het heelal waarin de scheppende geest van uwen persoon thans verblijft en rust, blik neder op de kleine schaar die aan uw graf staat het hoofd gebogen in diepe neerslachtigheid.

Het zijn de zestien leerlingen der scheppingswettelijke school welke gij hielpt stichten, en aan wier hoofd ik ga in uw glinsterend spoor.

O Meester, gij die thans bedeeld zijt met het algemeen geweten, die thans mede aan het bewind staat der dingen herken dat wij geroepen zijn om uw roemrijk en heilzaam begonnen werk tot volkomenheid te brengen; herken dat de toekomst van ons volk, de lotsbestemming van België, wat zeg ik, die van heel het menschdom afhangen van het bestaan der scheppingswettelijke school - het pasgeboren kind dat in U zijnen natuurlijken beschermer verloren heeft.

Verlaat ons niet, bescherm van ons uit

[p. 151]

den hooge want, zoo diep als zijn der menschen onbewustheid en onkunde, zoo groot is onzen nood.

Wij, van onzen kant, beloven U, dat wij tot onzen laatsten stond getrouw zullen blijven aan onze zending. De muziek en het gesproken woord zijn ons een dubbel zwaard waarmede gij ons hebt omgord voor God en Vaderland. Wij zullen deze, onze macht niet misbruiken. Wij zullen niet, gelijk kwakzalvers op de jaarmarkt doen, onze degens inzwelgen om het gemeene volk te vermaken en ons rijk te maken met hun geld.

Deze belofte, plechtig gedaan op den boord van dit graf zij uwe vreugde in der eeuwigheid.

Antwerpen.

Edw. Croegaert