Walen stonden reeds met heldere schi teroogen en blijde ooren te midden van hun ‘réveil’ toen de Vlamingen nog naar hun Conscience en Virginie Loveling grepen. Want Camille Lemonnier en George Eekhoud zijn de ouderen van Vermeylen en Streuvels.’
Eekhoud en Lemonnier Walen! Wie heeft den schrijver zoo goed ingelicht?! Maar in de geheele beweging die zich sedert een twintigtal jaren hier in België in de Fransche taal heeft geuit, hebben de Walen hoegenaamd geen rol gespeeld. De fakkeldragers onzer beweging waren Vlamingen, die zich ongelukkigerwijze, ten gevolge van de verkeerde opvoeding onder de betere klassen hier, gemakkelijker in 't Fransch uitdrukken, naar toch Vlaming waren en bleven van ziel, geest en gevoel.
Georges Eekhoud is een Vlaming, uit een geheel Vlaamsche familie geboren aan den voet van den Antwerpschen Kathedraal-toren, en die in geheel zijn werk den Vlaamschen bodem heeft verheerljkt!
Lemonnier is geboren van een Waalsche vader on een Vlaamsche moeder. Hij werd in 't Vlaamsch land opgebracht en zijn werk is geheel doordrongen van den Vlaamschen geest. Hierbij zij nog aangemerkt dat wij hem hier nooit den ‘Belgischen Zola’ hebben hooren noemen, - zooals schrijver van het artikel meent - en dat wij er niet aan denken hem ooit zoo te doopen - 't geen voor Lemonnier toch niet zeer vleiend zou zijn.
Charles de Coster, de vader der ‘Belgische’ litteratuur, was een Vlaming en heeft zijn gansch leven door de heerlijkheid van Vlaanderen in 't Fransch bezongen.
Vlamingenook Maeterlinck, Verhaeren, Demolder, Elskamp, en nog zoovele anderen, die zich in 't Fransch uiten. Vlaamsch zijn zij, van oorsprong en van geest, terwijl de rij Walen die men daarnaast zou kunnen plaatsen, zeer dun is.
Zou nu de schrijver van genoemd artiekel het gepast vin-