Alvoorder. Jaargang 1

[p. 87]

Verzen.

I

o blauwe kinderoogen
zoo zonuig en zoo teer,
o blauwe kinderoogen
zie ik u nooit meer wêer?

o trotsche blonde lokken,
diep om uw aangezicht,
o gouden kinderlokken
nu gaan mijn oogen dicht;

mijn vrome kinderlippen
zoo weeldrigwarm en rood,
mijn peerle kinderlippen
nu is uw kussen dood;

gij waart mijn groet en leven
mijn onverbroken hert,
nu kunt ge niets meer geven
dan moede, moede smert...

[p. 88]

II

'k ben droeve omdat geen stille luchte blauwt,
omdat de zomerluchte eendlik grauwt

in late zware dagen;

'k ben droeve omdat m'n blije, zachte lied
nu leege sterft en eenzaam zingend vliedt

door moede weemoeddagen;

'k ben droeve want geen gouden zomer gloeit
door blauwe lucht en warm nu henenvloeit

het bloed van wilde laaie dagen...

Antwerpen.

Karel van den Oever.