Almanak voor de beschaafde jeugd voor het jaar 1799

[p. 93]

Jacob aan Hendrik.

Bestemaat Hein!

Gij woud dat ik bij u op de school was! ik zou dat ook wel willen, maar na den dood van Vader, wil moeder mij niet van huis laten om te gaan leren; ik krijg allerlei Meesters aan huis, en moet voorts zitten geeuwen, bij de lessen van de gouvernante van mijn zusjes. Ik leer knippen; beurtjes knopen, -misschien moet ik nog wel braijen leren. Nu het is altemaal wel; het kan mij niet schelen, als de tijd maar omkomt.

Mijn neef jan is op het Artillerie school in den Haag: o daar zou ik liever aan willen! maar Moeder verkiest dit niet, zij zegt dat ik een Dominé moet worden. - ook al goed, dan draag ik een zwarte rok, en een lange pruik, dan kan ik praten voor de boeren. Va! het kan mij niet schelen. -

Jonge! ik heb laatst in het water gelegen, toen ik eens uit spelen was, maar, helpt ons! wat was 'er een leven in huis,

[p. 94]

toen ik zo nat aan kwam zetten? nu mag ik niet meer te visite gaan; alweêr goed.

Och! ik wou zo graag op een school zijn, bij andere jongens, maar ik wil er nooit komen als een slegten en onverdraaglijke jonge, zo als die, waar van gij schrijft. - Ik zal mij maar naar alles voegen, wat kan het mij schelen, ik wou dat uw Vader een goed woord voor mij deed bij Moeder, op dat ik ook buitens huis mogt gaan leren. -

Goeden dag, bestemaat! ik hoop haast bij u te zijn, en ben

uw' vriend,

jacob.