Alfa-Nieuws. Jaargang 12

[p. 12]

Verhaal in de klas

Wedden dat?

Er waren eens twee rijke mannen.
Zij lachten Anansi uit.
Elke keer als ze Anansi zagen,
wezen ze met hun vinger naar hem,
en lachten heel gemeen.
Anansi zei niets,
maar hij dacht: ‘Ik krijgjullie wel.’

Op een dag zei Anansi:
‘Ik snap wel dat jullie om mij lachen.
Want ik ben arm, en jullie zijn rijk.
Maar ik wed om 10 cent,
dat jullie niet eens drie woorden na kunnen zeggen.’
De mannen lachten zo hard,
dat de stoelen trilden.
‘Dat kunnen wij heel goed!
Wij wedden om 1 euro.
Als jij wint, betalen wij 1 euro.
Als jij verliest, betaal jij 10 cent.’
‘Goed‘, zei Anansi, ik begin met meneer A.
Anansi: ‘Koekenpan.’
Meneer A: ‘Koekenpan.’
Anansi: ‘Oliebol.’
Meneer A: ‘Oliebol.’
‘Fout’, zei Anansi en hij deed zijn hand omhoog.
‘Wat is er fout?’ zei meneer A.
‘Ik zei hetzelfde als jij.’
‘Nee’, zei Anansi, ‘u hebt verloren.
Dat is 1 euro.’
Anansi zette met krijt een streepje op tafel.

‘Ik wil nog een keer’, zei mijnheer A.
‘Goed’, zei Anansi, ‘nog een keer’.
Anansi begon: ‘Suikerpot.’
Meneer A: ‘Suikerpot.’
Anansi: ‘Appeltaart.’
Meneer A: ‘Appeltaart.’
Anansi begon te lachen en zei: ‘Fout!’.
Meneer A keek hem met grote ogen aan.
‘Ik snap er niks van’, zei hij.
‘Wat is daar fout aan?’
‘Meneer A heeft weer verloren’, zei Anansi.
Hij zette weer een streepje op tafel.
Meneer A probeerde het nog een keer.

[p. 13]

 

En weer verloor hij.

 

Anansi had al drie streepjes, dat was 3 euro.

 

 

 

‘Nu is het mijn beurt’, zei meneer P.

 

Anansi begon: ‘Computer.’

 

Meneer P: ‘Computer.’

 

Anansi: ‘Taallessen.’

 

Meneer P: ‘Taallessen.’

 

‘Fout!’ zei Anansi lachend.

 

‘Dat is niet waar’, zei meneer P.

 

Anansi zei: ‘Het spijt me, maar meneer P heeft verloren’.

 

Anansi zette weer een streepje.

 

‘Ik probeer het nog een keer’, zei meneer P.

 

‘Best’, zei Anansi, ‘zeg maar na: inburgeren’.

 

Meneer P: ‘Inburgeren.’

 

Anansi: ‘Aifatoets.’

 

Meneer P: ‘Aifatoets.’

 

Anansi schudde zijn hoofd en zei: ‘Fout!’

 

Meneer P: ‘Is dat niet goed? Hoe kan dat nou?’

 

‘U heeft weer verloren, meneer P’, zei Anansi.

 

En hij zette weer een streepje.

 

Anansi begon opnieuw: ‘Taallessen.’

 

Meneer P: ‘Taallessen.’

 

Anansi: ‘Oefening.’

 

Meneer P: ‘Oefening.’

 

Anansi wreef in zijn handen: ‘Fout!’

 

Meneer P: ‘Je liegt. Ik zei het goed.’

 

Anansi zette weer een streepje.

 

Nog één keer dan, zei meneer P.

 

Anansi: ‘Mandarijn.’

 

Meneer P: ‘Mandarijn.’

 

Anansi: ‘Ananas.’

 

Meneer P: ‘Ananas.’

 

Anansi lachte zachtjes: ‘Fout!’

 

Meneer P: ‘Fout? Hoe kan dat nou?’

 

‘Deze keer heeft meneer P gewonnen’, zei Anansi.

 

 

 

De mannen snapten er niks van.

 

‘Ik leg het uit,’ zei Anansi.

 

‘Het derde woord is steeds fout.

 

Dat zeiden jullie steeds niet na.

 

Alleen meneer P de laatste keer.’

 

Zo kwam het, dat Anansi 6 euro won,

 

En maar 10 cent moest betalen.