Gevonden voorwerpen
'N trin tri
Willemijn Stockmann/roc midden-brabant
Altijd als ik mijn ANT2-avondgroep binnenstapte zaten de cursisten al te wachten, de meesten overigens na een lange dag werken en zorgen voor kinderen en huishouden. En dan nog twee avonden naar school om lezen en schrijven te leren. De groep bestond uit acht vrouwen en vier mannen. Twee Ghanese vrouwen in de groep kwamen altijd moe aan, waren blij me te zien, maar konden pas gaan leren als er gelachen was. Dan was de vermoeidheid over en konden ze zich weer openstellen voor de les. Toen we het een keer over eten hadden, vertelde Cynthia dat ze 'n trin tri had gegeten. 'N trin tri? Dat zei me niet zo veel, dus gingen we in woord en gebaar druk aan de slag met betekenisonderhandeling. We zochten op internet en we zochten bij de groepen hoogopgeleiden naar een Ghanees, maar daar zaten vooral Polen. We moesten het doen met onze eigen communicatie.
Dit was ongeveer het resultaat: het zijn spieren, het zit vlak onder het vel, en het woord is kennelijk ook een synoniem voor het mannelijke geslachtsorgaan of iets anders in die streek. Het is geen biefstuk. Je kunt het kopen bij de Ghanese slager in Breda. Je moet het lang op het vuur hebben staan.
Braadlappen? Die les hoefde ik maar 'n trin tri te zeggen of Nanaa en Cynthia lagen onder de tafel van het lachen. Zo hard dat de buren kwamen kijken wat er aan de hand was.
Zoals helaas vaker in ons onderwijs werden docenten gewisseld en ging ik een andere groep les geven. Tussentijds afscheid nemen van een groep is nooit leuk, van een alfagroep al helemaal niet. Gelukkig geef ik nog op dezelfde avond les en zie ik ze nog vaak.
Ter voorbereiding van de ANT2-studiemiddag in Oss had ik wat functionele schrijfproducten nodig en ik vroeg de huidige docent de cursisten mij een briefje te laten schrijven. Dat deden ze graag. De cursisten beschouwden het echt als communicatie met mij. Cynthia leverde de brief ook niet in bij de docent maar kwam hem zelf afgeven.
Dit is wat Cynthia schreef:
Het systeem van schrijven als uitgesteld praten had ze kennelijk goed begrepen: ze wilde een ervaring delen en een boodschap overbrengen. Ze weet al wel dat klanken met letters worden weergegeven, al is het vinden van de juiste letter nog wel eens een probleem. En kennelijk heeft ze bedacht dat wat we
'n trin tri genoemd hadden, zo geschreven moet worden (dat heeft haar vast niemand verteld). En de boodschap die ze over wil brengen is in elk geval heel duidelijk:
'n trin tri staat voor haar inmiddels symbool voor alle vrolijke momenten in onze lessen.