De krant in de klas
De krant in de klas
Ann Bourgeois en Jeanne Kurvers
De krant in de klas gaat deze keer over een waar gebeurd verhaal. Yvonne is een cursiste uit de groep van Pascale Poedts in Mechelen. Yvonne komt uit Venezuela. Haar man is Belg. Ze waren voor elkaar gevallen toen hij in Venezuela op vakantie was. Samen vertelden ze het volgende, waar gebeurde verhaal over Yvonne's aankomst in België op een koude winterdag.
De grote dag breekt vandaag aan. Ik vertrek naar het verre België. De zon begint aan haar trage klim in de roosblauwe lucht. ‘Vergeet zeker je warme jas niet want het vriest hier nu in België!’ had mijn liefste gezegd. Ik frunnik aan de jas als ik door het kleine vliegtuigraampje Venezuela zie schitteren in de zon. Het is een lange reis en veel gedachten tollen door mijn hoofd. De gedachte aan hem, mijn man, is de mooiste.
De piloot zegt dat we gaan landen. Ik zie alleen maar vaal grijs en het vliegtuig schudt een beetje. Ik ben in Zaventem. De zon is al lang weg, het is al bijna donker. Dan voel ik zijn sterke armen om me heen en ik lach vandaag voor de eerste keer. Kom doe je jas maar dicht’, zegt hij bezorgd. We stappen uit de trein in Mechelen en verlaten het station.
Ik kan mijn ogen niet geloven! Ik gil als een kind en blijf maar roepen: ‘Kijk! Kijk! Maar kijk dan toch!’
De mensen staren me aan en mijn man fronst zijn voorhoofd. (Het slot houden we overigens nog even geheim).
Ann Bourgeois uit Mechelen maakte daar, ten behoeve van beginnende lezers, de volgende tekst van.
Mijn naam is Ivonne.
Ik woon in een ver land.
Een land met veel zon.
Het is er altijd warm.
Vandaag ga ik weg.
Ik vlieg naar België.
Daar ga ik nu wonen bij mijn man.
‘Pak je warme jas maar mee, het vriest nu in België’, zegt mijn man.
Ik kijk door het kleine raam en ik droom weg.
We landen.
De zon is weg, alles is grijs.
We gaan met de trein naar Mechelen.
Ik stap uit de trein.
Ik gil.
De mensen staren me aan.
Ook mijn man kijkt raar.
(en ook hier laten we nog even het slot weg)
Ten behoeve van ‘Krant in de klas’ hebben we het verhaal langer gemaakt, deels om voor beginnende lezers lastige wisselingen van tijd en plaats overzichtelijker te maken, deels ook om wat meer leesstof te hebben. Wel hebben we geprobeerd het oorspronkelijke verhaal zoveel mogelijk recht te doen. Veel nieuwkomers zullen nog niet zo lang geleden dezelfde ervaring hebben gehad die ook Yvonne had.
Bij de introductie van een nieuwe tekst is het meestal verstandig eerst de voorkennis van de cursisten op te roepen. Bij dit verhaal lijkt ons dat toch een beetje zonde, omdat de mooie plot van het verhaal dan wellicht weg is. Hier is het misschien aardiger om eerst het verhaal voor te lezen, en pas achteraf na te praten over de eigen ervaringen van de cursisten. Veel onbekende woorden zullen er niet in het verhaal staan. België, dromen, schitteren, landen, liefste, staren en verbaasd komen in aanmerking, misschien vandaag en gisteren. Het verhaal leent zich in elk geval heel erg goed om met de cursisten na te praten over hun eerste kennismaking met het nieuwe land. Veel cursisten zullen heel specifieke herinneringen hebben aan hun eerste confrontatie met een nieuw land, een nieuwe cultuur of nieuwe gewoontes. Ongetwijfeld komen ook zij met verhalen. Schrijf ze op en stuur ze naar de redactie.
Auteursrechtelijk beschermd