Die historie dat leven ende dat regiment des alre grootsten ende machtichsten coninc alexanders die heer was ende prince alle der werelt

¶ Hoe neptanabus alexander wan Ca. ij.

ALs neptanabus tot deser vrouwen quam ende hi sach dat si soe scoen was soe wort hise soe seer minnende, ende dede haer verstaen dat si enen soen draghen soude die soe machtich werden soude al waert dat philips haren man haer verdriuen woude, haer soen soudese te recht houden Ende hi seide haer dat se dien soen an enen god winnen soude ende

[fol. a2r]

hier om wort si seer bescaemt ende veruaert ende seide Wat god salt sijn Ende neptanabus antwoerde haer ende seide het sel wesen ammon di god van lybra Nv hier om ghereyde di tamelic ende eerlic dattu waerdich mogheste wesen sulcken god tontfaen, ende du selste gaen tot deser stat, daer sel hi an di comen in der ghedaente van eenre drake In deser manieren soe bedroech dese touenaer olymphias, ende hi quam seluer an haer in eens draken ghedaente, want hi conste wel hem seluen versceppen Dus lach hi bi haer, ende wan an haer den stouten alexander Des nachts dede hi dit philips den coninc olymphias man daer hi voer een stat lach in een drome te voren comen Ende philips den coninc ontboet een droem beduder die seer wijs was, ende seide hem, mi docht dat ic een droem sach dat een scoen god mit grauwen haer, die twee scoen claer ramshoern hadde, dat hi lach bi olyhmphias mijnre vrouwen, ende doe hi sijn wille bi haer hadde ghedaen soe dochte mi dat hi seide Wijf du heues van mi ontfaen een soen enen wreker Die meester antwoerde, dine vrouwe heeft enen soen ontfaen in haren lichaem van enen god Ende om dat ghi

[fol. a2v]

docht dat hi graeu ghehaert was ende ghehoernt als een ram dat bediet dat si dat kint ontfaen heeft van ammon den god van lybra Hier om wort die coninc philips harde gram ende liet haestelic sijn oerloghen ende keerde te macedonien wert Olymphias wort doe seer uervaert, ende onthaelde den coninc bloedelic Ende hi seide haer ic weet wel wijf hoet mit di uergaen is, want dat kint dattu draeghes en hebste van ghenen man ontfanghen mer van enen god Ende aldus troeste hi die vrouwe die in vresen was mit behendicheden, mer sijn herte was hem seer te ontvreden