A la Zoutmans victorie, bevogten door de Hollanders op de Engelsche. Voorgevallen op de Doggersbank, in de Noordzee, den 5. Augustus 1781

Zingende de blyde overwinning. als meede de nieuwste liederen die hedendaags gezongen werden, en in geen andere liedeboeken te vinden zyn

Op een Jonkman die te laat begon te vreijen
Hy dogt door zyn geld en goed
Een jonk Meisje te verleijen;
Hy was niet heel oud,
Maar zyn jeugd verflouwt,
Hy was voorwaar,
Omtrent tachentig Jaar.

Stem: De Koning van Pruyzen.

Vriende hoort zinge ene wonder Nieuw Lied,
Het zyn vreemde dinge in kort weer geschied
hoe dat een Ionkman geboggelt en krom,
Verveelde te dragen zyn magedom.

[p. 80]

 

Hy was ‘er zo jeugdig vol van minnevier,

 

En dagt ik wil nemen by tyds myn plysier,

 

Ik bender omtrent nog maer 80 Iaer,

 

Alleenig te slapen dat valt myn zoo raer.

 

Een meisje had hy zyn zin op gezet,

 

Haer poesel blank vleisje was bol ende vet,

 

Zy was zoo net en mooy van koleur,

 

Wat dunkt u van dien ouden Sinjeur:

 

Hy sprak haer aen en zy ag myn lief!

 

Mogt ik u genieten al tot myn gerief,

 

Ik heb nog myn magedom vris gelant,

 

Om te verkoelen uwe minnebrand.

 

Wel Vader gy bent zo oud en zo krom:

 

En wild dog bedaren en bewaert u magedom,

 

Wiltze mede nemen al in het Graf;

 

Gy moet haest gaen reisen van de Weereld af.

 

Daer by zoo hebt gy geen Tand in u mond,

 

U oogen naer boven, u hooft is zo rond;

 

Als eene Aep of een Baviaen,

 

Wilt met uwen boggel maer gaeuw henen gaen.

 

Wel meisje ik ben behuist en besteld:

 

Met Zilver en Goud en daer by nog veel Geld

 

In een koets kunt gy reide en een kleed van Zei

 

Ik zal u wel troosten als gy zyt by myn.

 

Wel Grysaerd gy spreekt als eene held,

 

Maer ik geloof ‘t met u slegt zal zyn gesteld,

 

Want ik verwagt goede nagten van vreugt en plaisier,

 

Ik lag met u geld en met uwen zwier.

 

Wel meisje gy zyt ‘er zoo mooi en zo net,

 

Denkt gy dat al het plaisier is het Bed;

 

Als ik kom te sterven dan erft gy myn goed:

 

Dan kunt gy verwerven wêer een jongen bloet.

 

wel foei ‘t was schanden dat zo een oude man:

 

Myn Roosje zou plukken ‘t was tergen der an,

 

‘t moest wezen een Ionkman in fleur en in jeugt

 

Dat doet een mooi meisje aen ‘t hertje veel vreugt.

[p. 81]

 

Laestmael zoo sprak ik al met myn Buurvrou

 

Die bitterlyk klaegde had grote rouw,

 

Dat zy had getrouwt een oude man om ‘t geld,

 

Ach ach! wat ben ik nu bitter gequelt.

 

ô Goden wat plagen kan al myn Geld,

 

Geen meisje behagen ô dood doet geweld:

 

En wilt myn nu halen van de wereld snood,

 

want al myn kwalen die doen myn de dood.

 

Oorlof gy Vryers nog jonk en in fleur,

 

wilt eerder gaen trouwen als deze Sinjeur,

 

want als gy wort oud daer by scheef en krom,

 

Ey kunt geen meisje behagen met u magedom.

 

Hebt gy braef geld dat is ‘er heel goed,

 

Maer menig maegt tragt eerder na vlees en naer bloed,

 

want ‘t geld raekt op en komt somtyds wel weer

 

Maer deugt verlooren krygt men niet meer.