Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Op de wijse: alzoot beghint.

Die soete coele Mey, is ons ontdaen
Die Bloemkens menigerley,
So ghenoechelijcken staen
Sy staen belaen // Met den dou seer menichfout,
Laet ons spanceren gaen, Al in dat groene wout

Die Voghelen ionck ende out,
Sy maken groot gheluyt
Alsomen hier aenschout,
Al in des Meys virtuyt
Want louer ende cruyt,
Staet seer playsant
Dat wt der aerden spruyt
Is in den May gheplant.

Dat wter aerden spruyt
Maeckt ons hier verhuecht
Neemt v liefste spruyt
En troostse als ghy meucht
Met vrome duecht
Slaet druck al vander hant
Al met solaes en vruecht
So is ons die Mey gheplant

Slaet opten tromme
Op harpen ende veelen

[p. 162]

 

Springt een reysken omme

 

Om tminnen spel te spelen

 

Seecretelijck wilt heelen

 

So blijft ghy Venus quant

 

Een cusken wilt om deelen

 

So wort de mey gheplant.

 

 

 

Laet ons die Tafel decken

 

Cappoenkens doen braden

 

Ypocras doen Lecken,

 

Dat is Venus raeden

 

Dat zijn die selfde saeden

 

Al van een Roosen boom

 

Nu pluckt van Venus bladen

 

En draechter af ghenen room.

 

 

 

Noch soecken wy practijcken

 

Van alle dese saken

 

Dat is te Rethorijcken

 

Te schermen of te schaecken

 

Bancketten te maken

 

Al na ons eyghen appetijt

 

Dat zijn de selfde saecken,

 

Die Venus hier belijt

FINIS.