Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een nieu Liedeken, Op die wijze: Hout aen ghy Venus dierkens.

O God al vander minnen
Seer crachtich van cueren,
Ghy berooft mijn Hart en zinnen
Nu en tot alder uren,
Aenhoort doch mijn labueren
Oft ick blijf al int verdriet,
Ick leg in swaer doleuren
Want my onrecht gheschiet,

Eylacy al mijn leuen
Is niet dan eewich steruen,
Vreuchde wort nu verdreuen
Alle solaes moet ick deruen,
Want zy wil my onteruen
Die mijn Harten so deurspiet,
Hoe sout ick vreucht verweruen
Want my onrecht gheschiet.

Ic en can van haer niet weten
Die rechte oorsaecken,
Dat zy my heeft vergeten
Die mijn harteken doet blaecken
Maer doen wy laestmael spraecken
Doen docht ick eylacy niet
Dat my dit soude ghenaken
Want my onrecht gheschiet.

Hoe sout ick connen bedrijuen
Vreucht oft eenighe melody,
Want die fluer der Wijuen,
Valt my nu heel party
Druck en fantasy,

[p. 131]

 

Benaut mijn Harte ziedt

 

Gheen meerder filonije,

 

Want my onrecht gheschiet.

 

 

 

Daer ick eylacy mijn leuen

 

Voor soude gaen waghen,

 

Die heeft zy nu begheuen

 

In een anders behaghen

 

Nu en tot allen daghen,

 

Die zy haer vrientschap biedt

 

Ick macht my wel beclaghen,

 

Want my onrecht gheschiet.

 

 

 

Oorlof Princesse,

 

Neem ick met desen,

 

Mijn Amatoresse

 

Alst niet anders mach wesen,

 

Ick waer ghenesen

 

Dat ghy v straf hart liedt

 

Adieu reyn Bloem wtghelesen,

 

Want my onrecht gheschiedt.