Een Aemstelredams amoureus lietboeck

Een out Liedeken op de wijse: Op enen morgen stont om de Mey so wast.

Een Ridder ende een Meysken ionck
Op een rivierken dat zy saten
Hoe stille dat dat water stont
Als zy van goeder minnen spraecken.

Och segt my stout Ridder goet,
Ick soude geerne weten
Waerom dat dat water stille staet
Als wy van goeder minnen spreecken

Dat dat water stille staet
Dat geeft my geen vremde
Ick heb so menighe ionghe maecht
Ghebrocht in groot allende.

Hebdy so menighe maecht
Ghebrocht in groot ellende
Wacht v stout ruyter goet
Dat v God niet en schende.

Ick weet noch eenen hoghen berch
Bouen alle berghen hooghe
Die sal ick noch in dale brenghen
Daerom ist dat ick poghe.

Suldy mijns vaders hoghen berch
Tot enen dale brenghen
Ick sach v lieuer stout Ridder goet
By uwer kelen hanghen.

Ick hadde noch veel lieuer
Dat v die sonne beschene
Al onder thol van uwen voet,
Den bast om uwen kele.

Dat meysken was ionc ende daer toe dom
Sy en wist niet wat zy seyde
Doen zy in haer liefs armen lach
Doen was den berch ter neder.

Och segt my meysken ionck
Is nu mijn kele ghehanghen
Nu is dijns Vaders hoghen berch,
In eenen dale verghanghen.

Och doen dat meysken geware wert,
Dat zy een kindeken bleef draghen

[p. 43]

 

Sy ghinck al voor den Ridder staen,

 

Sy badt hem om ghenade.

 

 

 

Ghenade stout Ridder goet,

 

Ghenade van mijnen lijuen

 

Ick was een goet Maechdekijn

 

Nu moet ick met uwen kinde blijuen

 

 

 

Wat ghenade soude ick v doen,

 

Ghy en zijt geen keyserinne,

 

Ick mocht v mijnen schiltknecht gheuen

 

Const ick hem daer toe gebringhen.

 

 

 

Vwen schiltknecht en wil ick niet

 

Hy is my veel te snode,

 

Al is mijnen hoghen berch ter neder

 

Ick hope ghy sult hem noch wel hoghen.

 

 

 

Dat meysken had eenen broeder stout,

 

Hy was haer goet en getrouwe

 

Als hy haer dede al int aenschijn,

 

Hy beweest haer metter trouwe.

 

 

 

Och doen haer broeder geware wert,

 

Dat zy een kindeken bleef draghen,

 

Hy ginck al voor den Ridder staen

 

Hy badt hem mede te grauen.

 

 

 

Godt groet v seyt hy stout Ridder vry,

 

Stout Ridder vry van waerden

 

Och die met v kindt was beuaen,

 

Dit leyt hier opter aerden.

 

 

 

Och is zy doot dat schoone wijff,

 

Die ouer schoon die ick beminnen

 

So en sal ick nu noch nemmermeer

 

Mijn graeuwen ros berinnen.

 

 

 

Haelt mijn spere ende oock mijnen schilt

 

Mijn sweert al aen mijn zyde

 

Ick wil gaen rijden seluen daer

 

Men vint der valscher boden vele

 

 

 

Och doen hy opter heyden quam

 

Hy hoorde die clocken clancken

 

Hy hoorde wel aen der clocken clanck

 

Dat zy inder aerden moesten sincken.

 

 

 

Hy nam zijnen bruynen schilt

 

Hy worp hem opter aerden

 

Ligget daer ligget daer goet bruinen schilt

 

Van my en suldy niet gedragen werden.

 

 

 

Heft op uwen bruynen schilt

 

Hanghet hem onder v zyden

[p. 44]

 

Al waer v Vader ende moeder doot

 

Den rouwe moet ghy lijden.

 

 

 

Al waer mijn vader en moeder doot,

 

Ende mijn broeders alle vijue,

 

So en waer den rouwe niet also groot,

 

Als om desen schoonen wijue.

 

 

 

Doen hy op dat kerckhoff quam

 

Hy hoorde die Papen singhen

 

Hy hoorde wel aen der Papen sanck

 

Dat zy Vigilie songhen.

 

 

 

Doen hy inder kercken tradt

 

Hy sach sijn Lief staen in bare,

 

Ghedeckt met een baren cleet

 

Recht of zy nu oock doot ware.

 

 

 

Hy hief op dat baren cleet,

 

Hy sach haer cleyn vingherken roeren

 

Och doen loech haren roden mont

 

Doen zy den Ridder voelde.

 

 

 

Staet op staet op mijn soete Lieff

 

Wel ouer schoon Joncvrouwe

 

Ick en sal v noch nemmermeer

 

Doen so groten ontrouwe.

 

 

 

Wel op wel op mijn soete Lieff,

 

Mijn ouer schoon ioncvrouwe

 

Al waert mijn vader ende moeder leet

 

So sal ick v tot eenen wijue trouwen

 

 

 

Al waert mijn vader ende moeder leet

 

Ende mijn broeders alle vijue

 

So sal ick v houden voor mijn bruyt

 

Ende trouwen voor eenen wijue.