Een Aemstelredams amoureus lietboeck
(1589)–Anoniem Een Aemstelredams amoureus lietboeck– Auteursrechtvrij
[pagina 19]
| |
Waer door ic by naest geheel verdwijn.
Vercrijgh ic gaen tot deser stonden,
Van haer de liefste ghepresen schoon
Tot deser spatie, wort ick ontbonden,
Want zy spant int hert de croon
Sy ist die my verhueghen doet
Int aenschijn van haer wesen soet
Want haer absentie is bitter roet
Om haer te derven kost my mijn bloet.
Suldy verhueghen in mijn bederuen
Oft verblijden, in mijnen doot?
In v vermueghen is mijn steruen
Dus gheeft my troost o bloeme soet
Troost my met uwer roder mont
So sal mijn herte dan zijn ghesont,
Twelck nv eylacy is duer wont
Ghequetst al in mijns herten gront.
Oorlof Princesse, doet mijn begeren,
Tot uwen dienaer v doch verneert
Als mijn voochdisse, wel triumpheert
Gheeft troost de troost van v begheert,
Aensiet mijn lijden en swaer torment
Daer Cupido my heeft verblent
T'welck v schoon Lieueken is wel bekent
Dus laet v droefnis zijn een ent.
|
|