Ad Interim. Jaargang 6

[p. 149]

De lege heester
Bert Voeten

Ik ben een lege heester in het duin,
de naakte eenling met nog hier en daar
een dieprood blad dat aan mij hechten blijft.

Het voorjaar raakt mij aan, maar ik vertoon
geen overvloed van spitse, groene loten,
niets dan het rood dat aan mij hechten blijft.

Ik buig mij voor de zeewind, ik verlies
mijn dode twijgen en een kind komt langs
en raapt wat van mij neerligt en het rukt
mijn dikste takken af, het rode blad
dat in een gril zich aan mij hechten bleef.

Wat van mij rest stuift onder, wat ik was
wordt in de wereld haastig opgebruikt.
Ik weet: ik was gering en gij ervaart
mij slechts als gloed van een kortstondig vuur.