Ad Interim. Jaargang 5

[p. 317]

Wijsheid

Het is dan eindelijk zoo ver met mij gekomen
en ik begrijp nu, dat ik niets begrijp.
Ik tel de lobben aan de bladeren van de bomen
en weet: de vruchten worden nog wel rijp.
Gelukkig heb ik honger naar het eten,
al tel ik de seconden van de zon
tot ik me plots verwonder, nu te weten,
dat alles is, alsof 't ook anders kon.

Pierre Kemp