Ad Interim. Jaargang 5

[p. 234]

William Blake
Voor 'n kapel......

Voor 'n kapel van louter goud
Zag ik velen buiten staan
In aanbidding en geween -
Niemand durfde binnen gaan.

'k Zag een slang verrijzen bij
't Witte zuilenpaar der deur
En zij drong en drong en drong,
Dwong de gouden hengsels neer.

Door het kostbaar middenpad,
Hel van parel en robijn,
Sleepte zij haar slijmrig lijf
Naar de blanke altaarschrijn,

Spuwde daar haar paars venijn
Op het brood en op de wijn.
Daarop keerde ik naar een stal
En wierp mij neder naast het zwijn.

Bert Voeten