Ad Interim. Jaargang 5

[p. 90]

Emily Brontë

Geleerden hebben zich in haar bestaan gevreten,
als houtwurm in poreus, langzaam verterend hout;
zij hebben zich als slakken met haar vaart gemeten,
met wissewasjes opgevuld hun bloedloos weten,
tot eindlijk ook de bakvis met haar was vertrouwd.

Ik ben jaloers, en fel, op elke ingewijde
en haat hem, zoals Heathcliff heeft gehaat;
want ik heb lief, als zij, de woest verwaaide heide,
geen essay geeft, God betert, U een vrijgeleide
tot waar, in dit domein, zij aan mijn zijde staat.

Ab Visser