Ad Interim. Jaargang 3

(1946)– [tijdschrift] Ad Interim– rechtenstatus



[pagina 193]
Tot de meizon, 1946 Wilt heden verblijden De velden, de weiden, De bosschen, de steden Met hemelschen gloed... O! Zonne en treedt binnen Doet de armsten herwinnen Een zweem weer van leven In 't dorrend gemoed! Wie eenzaam, verslagen, In ziekbedden lagen, Streelt, streelt ze zóó lang Het verbleekte gezicht, Dat ze' opstaan en treden Met wankele schreden Naar 't doelpunt der duizenden Duizend gericht. ................ Dat duin met zijn zwijgen.... Dat graf.... waar ontstijgen Nooit anders dan stemmen Uit bleekend verlêen, Daar trekken gezonden - Maar állen verwonden - Met wank'len en kreup'len Ter bedevaart heen. En elk denkt wat anders En toch is het éénder Als 't hart van de menschen, Hoe 't anders ook scheen. Zij staan in gedachten Eenparig en wachten Een teeder gefluister Uit donkeren grond;
[pagina 194]
Maar moeten toch leeren Tezamen ontberen En eenzaam te dragen Wat elk, op zijn ure Als dood'lijk doorstond. Wilt daarom verblijden De velden, de weiden, De bosschen, de steden Met hemelschen gloed, O! Zonne en treedt binnen, Doet de armsten herwinnen Een zweem weer van leven In 't dorrend gemoed. - Frans Bastiaanse geschreven 19 Maart 1946 ter herinnering aan Hugo Baars † 6 Januari 1945.