Ad Interim. Jaargang 2

[p. 331]

Iwan Aljagov
Proeve

Mijn handen angstig om de trouwe schatten
die mij beg'leidden naar het barse land,
vergat ik uit te zien, vergat het leven,

dat menig onverwacht geschenk zou geven
aan den vertrouweling, die niets bezat en
niets verloor door bommen of door brand.

Ik wàs de zwerver, maar 't geliefd verleden
werd toch bewaard, was altijd bij de hand
in boeken, brieven, schiep een veil'ge band
en ik was nimmer prijsgegeven aan dit heden;

tot eens de grote dreiging van de dood
- die niet meer week - aan mij geraakte
en mijn bezit futiel en zinloos maakte,
doch aan mijzelf een ruimer uitzicht bood.