Ad Interim. Jaargang 2

[p. 318]

E. van der Veer
Aan Amsterdam

Al wie met bloedend hart hier kwam
genas aan U, o Amsterdam
en al wie van dit leven zat
de diepte van Uw grachten mat
of tranenblind te staren hing,
omdat de liefste hem ont-ging,
hebt gij, voordat het hart verzaakt
en 't water tot de lippen raakt
opnieuw doortinteld van de vlam
die in U leeft O Amsterdam.

's Avonds, als het verraad der nacht
snel aansluipt over straat en gracht
en weer alleen tesamen laat
de lijven vol van liefde of haat,
begint voor U een helsche wacht,
want iedere snik en elke klacht,
wanhoop en liefde, ziekte en dood
besluit Gij in Uw steenen schoot.

Dan drinkt gij in het bitter leed
tot het diep in de steenen vreet
en koortsig door Uw adren jacht
tot in de maan doorspoelde gracht
waar gij het nachtheet aangezicht
koelt aan het glanzend manelicht.

Want bij het eerste morgengrijs
herneemt elk lied zijn oude wijs,
opdat wie weenend tot U kwam
door U genas, o, Amsterdam.