Ad Interim. Jaargang 2

[p. 283]

Eric van der Steen
Scheuten

De dichter verbaliseert enkele van de processen, die zich in of buiten hem afspelen: goede gedichten zijn feillooze processen verbalen (waar de jury en de publieke tribune dan ook vrijwel unaniem een schuldig op plegen uit te spreken).

*

Voor lijders aan slapeloosheid werkt de angst om wakker te zullen worden als een wekker: misschien waren wij onsterfelijk als wij den dood niet vreesden.

*

Democratie, dat wil zeggen: zelfbeheersching van het volk.

*

Door iets op een geniale manier te doen bewijst men, dat men geen genie is. Een genie doet 't veel gewoner.

*

Het verschil tusschen geloof en bijgeloof - dat er een verschil van belang zou zijn is weinig geloofwaardig.

*

Als ik zeker wist dat God over goeden en slechten oordeelt zooals wij b.v. over links- en rechtshandigen, misschien zou hij dan wel maken dat ik aan hem geloofde.

*

De hemel: een exquis excuus voor de onaardige aarde.

*

Intellect: de kunst om tusschen de regels door te lezen, en te leven.

*

[p. 284]

Wat voorafgaat aan onze daden en wat overblijft nadat onze daden ontoereikend zijn gebleken is het ideaal. Wat voorafgaat aan ons leven (som van daden) en wat overblijft nadat ons leven ontoereikend is gebleken is de dood. Zoo doende is de dood ons ideaal.

*

Jaloezie is gebrek aan vertrouwen, vooral aan zelfvertrouwen.

*

Door diep na-denken komt men op zijn best tot een voor-gevoel van de waarheid.

*

Het publiek bestaat uit iedereen behalve wij.

*

Noodlot is een heidensch, Grieksch begrip; het beteekent dan: wat Zeus niet wil. Christelijk zal men het moeten definieeren als: het altruïsme van den duivel.

*

Elk land kan elken oorlog betalen, want elk land voert oorlog omdat het andere land toch het kind van de rekening wordt.

*

Rechterlijke dwalingen zijn maar al te natuurlijk, want om te beginnen wordt ieder kind onschuldig tot den dood veroordeeld.

*

Een sonnet: veertien maatregels, maar een verstandig dichter wacht toch op het voorschrift.

*

[p. 285]

Talent heeft men, door genie wordt men bezeten. Door talent drukt men zichzelf uit, door genie alles behalve zichzelf.

*

Het moge dan Christelijk zijn, maar het is niet onredelijk om het tooneel als iets onzedelijks te zien, om het dus niet te zien. Tusschen een toeschouwer en een voyeur bestaat een gradueel, geen wezenlijk verschil.

*

Vergissen menschelijk? Eerder: de mensch een goddelijke vergissing.

*

Aan de vooruitgang van het menschelijke ras dient gewanhoopt te worden, want moeders zijn de slechtste opvoedsters: hoe zouden zij hun kinderen iets euvel kunnen duiden sinds zij hun de barensweeën vergaven?

*

De lust om mijn verstand te gebruiken wordt mij geïnspireerd, en mijn verstand bevordert de inspiratie (bijvoorbeeld door weinig te slapen en veel te droomen) - mijn werkwijze moet heeten: inspirationeel.

*

Als men een schrijver het scheppen van ziekelijke personages kwalijk neemt, dan moet men een schilder huldigen om het telen van de sappige appelen op zijn rijpe stillevens.

*

In de duinen: voortdurend om mij heen het ruischen van de berken, de hei, het riet, de helm, om beurten, door elkaar, het is of de wind ook zelf ruischt, maar als die over is gevlogen ruischt heel ver weg de ondergrond, de achtergrond van alles, de zee.