Ad Interim. Jaargang 1

[p. 89]

Jan H. de Groot
Daphne

Ik vlucht. Mijn angst is groter dan
dat ik zou wachten op de man,
die mij vervolgt, die ik bemin,
die mij bemint van het begin
van 't vreemde wijsje dat ik zong
en van zijn stem, die 't lied verdrong.
Ik vlucht om de angst, die mij besprong.

Ik vlood de bergen af tot hier
mij 't water stuit van de rivier.
Ach, dat ik deze angst ontzwom.
Ik hoor zijn roepen: Kom!... Ik kom...
Dat ik hier wortele en verstram'
eer hij mij in zijn armen nam.

Ik voel hem schoppen aan mijn stam.