Ad Interim. Jaargang 1

[p. 76]

Johan de Molenaar
Rijm

Gelijk een lelie op een veld
Te zijn: geen werk, geen zorg, geen geld,
Door geen herinnering gekweld
En door geen voorgevoel ontsteld,
Onder geen menschenwet gesteld.

Alleen maar bloeiend in geweld
Van zon en vlagen, ongeteld,
Van wind en regen. Vergezeld
Van vlinders, vogels, aangesneld
Op kleur'ge wieken over 't veld.

Eén sprak van leliën in 't veld,
Vóór twintig eeuwen, ruwgeteld:
De dichter wint het van den held.
De zachtheid wint het van 't geweld.
De leeuw wordt door het lam geveld.