Ad Interim. Jaargang 1

[p. 38]

Frans Muller
Zomeravond

De avond hangt vol snerpende violen;
Drift van insecten, in het licht verscholen.

De groote stem der oostenwind viel stil,
Maar plotseling was overal dat schril

En heesch gehunker, en 't wil zich niet begeven.
Het drilt zich diep en dieper in mijn leven,

Mijn zinnen zijn geïrriteerd, ik ril....
Legt dan geen stilte dit verlangen stil?

En ik, die in het breede lied der boomen
Een grootsch verlangen meende te verdroomen,

Heb wrevelig het diepst in mij ontdekt:
Het radeloos gehunker van 't insect.