Aardige vermaakelyke tyd-kortende vertellingen

De Maagdom ontnomen door Stokslaagen.

Eene eenvoudige en onnozele, doch tevens schoone jonge Dochter, hoorde door twee jonge Kwanten, als zy haar op de Straat voorby gingen zeggen: dat is een allerliefst Meisje, maar zy zoude nog veel schoonder zyn indien men haar Maagdom eens mogt neemen. Zy die niet wist wat zulks te zeggen was, zeide zo drae zy t' huis gekoomen waar: Vader lief ik heb hooren zeggen dat ik een mooi Meisje ben, maar ik nog veel schoonder zoude zyn als ik myn Maagdom kwyt was. Wil je wel zo goed weezen om my die te ontnemen. De Vader die over zulke taal versteld stond, en wel dagt dat het meer uit onnozelheid dan uit een lichte aard voortkwam, zeide koom aan Dochter, ik zal u op u verzoek uwen Maagdom dan eens gaan ontnemen, kreeg daar op een Rotting om haar zulke malle verzoeken te verleeren, en klopten 'er zo helder op met een geroep van vertrek Maagdom, vertrek Maagdom, dat zy hoe gaarn zy nog schoonder waar geweest, egter voelende hoe smertelyk dat nemen van den Maagdom viel. Uitriep: Ach Vader! Ach Vader! schei uit, laat my myn Maagdom maar behouden, ik wil liever te minder mooi zyn, dan zo smertelyk die te

[p. 163]

verliezen. De Vader hield toen op, en zy verzogt nooid weer om haar Maagdom kwyd te wezen. Eenige tyd daar na wierd zy van een Jongman ten Huwlyk gepretendeerd, dat de Vader toestond en hem zyn Dochter gaf, getrouwd zynde en de Bruiloft gevierd wordende, zoo zoude de Bruid en Bruidegom naar Bed gaan. Wanneer zy beide in de Slaapkamer gekoomen waaren, zo vraagde de Bruid wat wild gy nu doen, by u slaapen en u van u Maagdom berooven antwoorde de Bruidegom. Neen, Neen hernam zy, daar bedank ik u hartelyk voor, ik zal daar wel wagt voor houden, schoon ik wel gehoord heb dat ik daar nog veel mooier door zou worden, zo heeft my 't gevoel toen myn Vader laast myne Maagdom wilde neemen, my als een Spelletje dat my gants niet behaagd doen rezolveeren om die voor altoos liever te houden en hondert maal lelyker te blyven. De Bruidegom door zulk een taal niet weinig verslaagen, gaat na de Vader, klaagd en zeide: geeft gy my een Dochter ten Huwlyk die gy zelfs misbruikt hebt. Foei wat schrikkelyke daad hebt gy gedaan! myn Huis en reizen te bergen, gy moogt u Dochter houden, ik begeer ze niet. De Vader die zig in 't allerminst hier over niet verzetten of verwonderde, verhaalde den Bruidegom het geval zo als 't gebeurd was, die daar niet weinig over lachten en zig te vreede hield, met wederom by zyn Bruid te koomen,

[p. 164]

en haar eenvoudig naar zyn genoegen hielp, waar over zy niet minder als hy te vreeden was.