Aardige vermaakelyke tyd-kortende vertellingen

Een Mennist Preeker met den Duivel in zyn Broek.

Zeker Menniste Preeker die zeer gekweld was met Ambyen, wierd geordoneerd tot hulpe voor die kwaal, dagelyks op groene Klaver Zootjes zoo als men hier voor de Leuwerike steekt te moeten zitten, hy liet zyn Knegt eenige haalen, maar dagt hoe zal ik het maken als ik Preeken moet, ik zal zeide hy de Koster laten zeggen dat hy op Stoel een Bankje en daar op een Groen Zootje moet bezorgen tegen dat ik daar op koom, zo kan ik daar op gaan zitten, hy ordoneerde het den Koster die het dan bezorgden, dog had juist het Sootje gestoken daar

[p. 32]

het wat laag en vogtig was, zo dat daar veel Eempjes zo zy die noemen, dog wy noemen die wel Miertjes in waaren, den Preekheer gong op zyn Sootje zitten, de Eempjes de warmte gewaar wordende, kroopen zonder versuim alle na boven, ja veelen in zyn Broek, waar door hy dan hier dan daar zo schrikkelyk krabden en schurkte dat het vreeslyk was, eindelyk het niet langer kunnende harden, riep hy zeer verbaast, myne Toehoorders ik hebbe zeer stichtelyke woorden in myn Mond, maar de Duivel in myn Broek einde. en sloot dus zyn Preek.